|
 Jarosław Kozłowski, „Wyliczanka” Instalacja składa się z piętnastu jednakowych, metalowych misek z zaschniętą wewnątrz farbą, każdą w innym kolorze. Na ścianie powieszone zostały obrazy z tkanin wymoczonych uprzednio w farbie z miseczek, oprawione w ramy i przykryte szkłem. Każdej parze „brudząco-czyszczącej” przypisane jest miejsce ludobójstwa. Umywanie rąk jest symbolicznym aktem odsunięcia się od tych zdarzeń i tym samym od odpowiedzialności. |
 Misa kościelna Naczynie cynowe identyfikowane jako misa kościelna. Mogło służyć w czasie chrztu lub w czasie innych czynności liturgicznych, na przykład jako umywalka kapłańska, tak zwany lawaterz. Pochodzi prawdopodobnie z jednego z drewnianych kościołów w Kętach, które zostały rozebrane na polecenie władz austriackich. Kościoły te znajdowały się przy ulicy Świętokrzyskiej i Wszystkich Świętych. Rozebrano je po wielkim pożarze w 1797 roku. |
Czy wiesz, że Odkryj czarę krok po kroku Jakie opowieści wyryto na powierzchni czary? Kim są postaci przedstawione na naczyniu? Dzięki technice 3D, obracając czarę, można odczytać całą biblijną historię zapisaną w starotestamentowej Księdze Sędziów. Zapraszamy do lektury i wędrówki po detalach i sekretach tego drogocennego przedmiotu... |
 Srebrny kubek z Ryżanówki Kubek wchodził w skład darów grobowych „księżniczki” z Ryżanówki. Spoczywał on w brązowej situli, co przyczyniło się zapewne do tego, że zachował się w doskonałym stanie. Całe naczynie wykute jest z jednego kawałka metalu. Ornament stanowią pionowe prążki kute, przy dnie skupiające się wokół... |
 Misa prekolumbijska Trójbarwna misa na pierścieniowatej stopce, zdobiona tak zwanym malunkiem negatywowym, z wykorzystaniem wosku jako materiału rezerważowego, należy do prekolumbijskiej wysokogórskiej kultury Carchi-Nariño z pogranicza dzisiejszego Ekwadoru i Kolumbii, datowanej na okres od około 700 lub 800 roku n.e. do 1500 roku n.e. |
 Szklanka w stylu biedermeierowskim Szklanka w kolorach szafirowym i mlecznym, o czarze w kształcie rozszerzającego się ku górze walca, ozdobiona medalionami i płycinami z kolorowym wzorem kwiatowym i roślinnym.
|
 Daniel Spoerri, „The Seville Series No. 16” Asamblaż jest uwiecznieniem kolacji poprzez przyklejenie naczyń i sztućców oraz zabezpieczenie resztek jedzenia. Uzyskana kompozycja jest przeznaczona do pionowej prezentacji. Postawienie blatu stołu w tej pozycji powoduje niepokój grawitacyjny. |
 Flasza na korzenie Cylindryczna flasza, zamykana zakrętką zaopatrzoną w uchwyt (antabę), bogato dekorowana plastycznym ornamentem roślinno-figuralnym. Naczynie służyło do przechowywania zamorskich, drogich przypraw i – jako przedmiot luksusu – było bogato dekorowane przez mistrza sztuki miedzienniczej. |
 Waza emaliowana Wielka waza o półkulistej czaszy, na zewnątrz pokryta emalią komórkową. Według ofiarodawcy waza pochodzi z Pałacu Letniego cesarzy chińskich z dynastii Qing w Pekinie, zniszczonego w 1860 i ponownie w 1900 roku. |
 Misa perska Misa na wysokiej stopie, z półkulistą czarą rozchyloną przy brzegu, metalizowana na biało i ozdobiona szerokim pasem ornamentu o charakterze inskrypcyjno-geometrycznym wypełnionym czarną pastą. Na tle drobnego ornamentu roślinnego napis kursywą arabską w kaligrafii nastalik, charakterystyczną dla języka perskiego, z rozdzielającą początek od końca niszą, wewnątrz której znajduje się arabski napis chwalący Allaha, umieszczany zawsze na końcu tekstu sacrum. |
 Imbryk z nakrywką Wczesna forma imbryczka, której projekt łączony jest z nadwornym złotnikiem drezdeńskim Johannem Jakobem Irmingerem, została uzupełniona dekoracją malarską poza manufakturą, ponad dwadzieścia lat po wykonaniu samego naczynia. Linearny, jakby graficzny sposób malowania przypisuje się działającemu w Bayreuth hausmalerowi Christianowi Danielowi Buschowi. |
 Amfora alabastrowa Prezentowana amfora służyła do przechowywania pachnideł. Na prostokątnej podstawie znajduje się okrągła stopa otoczona wieńcem, tuleja gładka. |
 Waza na zupę (teryna) z monogramem księcia Eustachego Erazma Sanguszki Zestawy naczyń kompletowane były początkowo z przedmiotów wykonywanych w różnych miejscach, czasie i stylu. Dopiero w XVII i XVIII wieku zaczęły się pojawiać jednolicie dekorowane zastawy, zwane dziś serwisami. Aż do początku XIX wieku nie istniały także ścisłe reguły określające, jakie naczynia powinny wchodzić w skład takiego kompletu — zestawiano je zatem zgodnie z aktualną modą lub indywidualnymi upodobaniami zamawiającego. |
 Dzban Rady Miasta Tarnowa Wśród przechowywanych w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie pamiątek po dawnych władzach miejskich wyjątkowe miejsce zajmuje zespół trzech identycznych dzbanów cynowych. Naczynia te powstały w Gdańsku w 1639 roku, prawdopodobnie w warsztacie konwisarskim mistrza Assmusa Viriana. |
Czy wiesz, że „(…) a była to słynna porcelana saska z Myszny (Meissen)” Dwa łukowato wygięte i skrzyżowane kobaltowe miecze są znakiem rozpoznawczym wytwórni porcelany w Miśni i od ponad trzystu lat sygnują jej wyroby. To właśnie miśnieńska Królewska Manufaktura jako pierwsza rozpoczęła produkcję europejskiej porcelany. Pilnie strzeżoną tajemnicę jej fabrykacji odkrył Ehrenfried Walther von Tschirnhaus we współpracy z Johannem Friedrichem Böttgerem w 1708 roku. Pod zarządem tego ostatniego za sprawą dekretu królewskiego Kursächsische Manufaktur w 1710 roku rozpoczęła pracę w zamku Albrechtsburg w Miśni. |
 Wazon porcelanowy z drewnianą podstawą Co ma wspólnego kobaltowy wazon z cesarzem Japonii? Jest podarunkiem japońskiego dworu cesarskiego, przekazanym Muzeum Manggha podczas wizyty cesarza Japonii, Akihito, i jego małżonki, Michiko, 11 lipca 2002 roku. Porcelanowy wazon z drewnianą podstawą zdobiony jest cesarską chryzantemą — herbem przypisanym do tytułu cesarskiego w Japonii. |
 Wazon do „ikebany” — „Rikka” Ikebana jest sztuką układania kwiatów opierającą się na tworzeniu harmonii linearnych, asymetrycznych kompozycji z zachowaniem jedności pomiędzy kształtem, rytmem i kolorem użytych materiałów. Komponowanie obejmuje zarówno gałęzie, liście, trawę, kwiaty, jak i same naczynia, a każdy z tych elementów ma przypisane znaczenie symboliczne. |
 Dzbanek gliniany ciemnobrązowy Garncarstwo, towarzyszące ludzkości od zarania dziejów, dzisiaj kojarzone jest już przede wszystkim z pamiątkami na ludową nutę, zaś funkcję glinianych naczyń z powodzeniem przejęły wytwory przemysłu, nieograniczone możliwościami kruchego materiału. Na początku XX wieku w okolicznych warsztatach garncarskich powstawały pamiątki, takie jak na przykład gliniane dzbanki, będące przykładem doskonałego kunsztu garncarskiego, świadectwem odwiedzin świętego miejsca oraz praktycznymi naczyniami, przykładowo na wodę święconą. |
 Kielich z przedstawieniem Orfeusza Dekoracja rytowana na czaszy pucharu ukazuje mitologiczną scenę przedstawiającą Orfeusza siedzącego pod drzewem, grającego na lirze, w otoczeniu zwierząt. Po drugiej stronie napis: „Orphus gra zapewnie z drzewem y zwierzami”. Pisownia z błędami pozwala powiązać ten obiekt z saskimi rytownikami z rodziny Heinzów, pracującymi w tym okresie w radziwiłłowskiej hucie szkła w Nalibokach. |
 Wazka typu „kantharos” W tarnowskiej kolekcji Korca liczącej 450 pozycji inwentarzowych na szczególną uwagę zasługuje wazka typu kantharos. Wazki tego typu pełniły funkcje dekoracyjne i produkowano je z okazji rocznic lub innych okoliczności. Doskonała jakość wyrobu, elegancja formy i dekoracji świadczą o wysokim poziomie manufaktury w pierwszym 20-leciu XIX wieku. W polskich zbiorach muzealnych podobna wazka znajduje się w kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.
|
