|
 Cytra Pochodząca prawdopodobnie z Turcji pięknie zdobiona cytra z przełomu XVIII i XIX wieku. Ręczna robota artystyczna. Deska spodnia pudła rezonansowego wykonana jest z drzewa szpilkowego, klejona z trzech części, malowana na ciemny brąz. Boki fornirowane, wierzch pudła od brzegu do strunnika obciągnięty skórą pergaminową; prożki kościane. |
 Klawikord Klawikord jako instrument muzyczny pojawił się w Europie w XIV wieku. Jego użycie rozpowszechniło się w I połowie XVI wieku. Składa się ze zdobionego prostokątnego korpusu skrzyniowego, którego klawiatura umieszczona jest wzdłuż dłuższego boku. Początkowo pozbawiony był nóg, co umożliwiało jego przenoszenie, stawiano go więc na stole, bądź trzymano na kolanach grającego. |
Czy wiesz, że „Skrzypce polskie z duszą skrzydlatą” Dziś mało kto pamięta o Antonim Hyblu (1872–1946), a tymczasem w latach 20. ubiegłego wieku prasa rozpisywała się o wynalezionych przez niego skrzypcach, których egzemplarz prezentujemy na naszym portalu. Tytuły artykułów wychwalały: Wynalazek polski w dziedzinie muzyki skrzypcowej... |
 Skrzypce „polskie” Skrzypce tak zwane polskie. Nie zachował się ich oryginalny smyczek. Skrzypce zostały wykonane przez Antoniego Hybla z pobliskiej Gorlicom miejscowości Ropa. Ówczesna prasa, w 1925 roku, tak pisała o instrumencie:
„przez ten wynalazek nastąpiła zupełna reforma w budowie skrzypiec... |
 Heligonka Heligonka to ludowa odmiana akordeonu. Pierwsze wzmianki o tym instrumencie pochodzą z początku XVIII wieku, natomiast w 1829 roku mistrz organowy i fortepianowy Cyril Demain otrzymał w Wiedniu patent na wyrób heligonek. Wkrótce rozpoczęła się już fabryczna ich... |
 Lira korbowa Lira korbowa z bogatej kolekcji instrumentów muzycznych Muzeum Ziemi Bieckiej. Instrument muzyczny strunowo-klawiszowy. Na wierzchniej desce umieszczone prostokątne pudło z klawiszami oraz całym mechanizmem grającym. Kształt instrumentu... |
Czy wiesz, że Historia bieckiego Urbana Skąd pochodzi nazwa słynnego bieckiego dzwonu? Należy ją zapewne łączyć z często wybieranym wówczas imieniem papieskim. Najprawdopodobniej nazwano go tak na cześć papieża Urbana V, który w 1367 roku na prośbę króla Kazimierza Wielkiego zezwolił na założenie w Bieczu klasztoru dominikanów... |
 Polifon Instrument muzyczny w formie szafy grającej pochodzący z przełomu XIX i XX wieku. Jest rzeźbiony i ma oszklone drzwiczki. Wewnątrz szafy znajduje się mechanizm grający z płytą metalową. |
 Lira korbowa z Łękawki Lira korbowa, nazywana również lirą, lirą kręconą lub lirą dziadowską, była instrumentem znanym w całej Europie, który początkami swymi sięga okresu średniowiecza. Na ziemiach polskich, już na początku XX wieku, tradycja muzykowania na tym instrumencie należała do rzadkości. Wchodziła w skład instrumentarium muzyki kościelnej, dworskiej, ludowej. Gra na lirze korbowej akompaniowała tańcom i śpiewanym pieśniom. |
 Gramofon tubowy Mechanizm prezentowanego gramofonu znajduje się w skrzynce wykonanej z drewna dębowego w naturalnym kolorze. Obudowa jest skromnie zdobiona prostymi frezami. Na frontowej ściance umieszczona jest metalowa, mosiądzowana plakietka secesyjna przedstawiająca muzę Erato. |
 Radioodbiornik kryształkowy „Cały kraj w zasięgu detektora” — to hasło brytyjskich radiowców z 1923 roku. Sześć lat później zaczęło wcielać je w życie Polskie Radio SA.
Dlaczego odbiornik detektorowy, a nie dający lepszy odbiór lampowy? Z kilku powodów, z których dwa przesądzały o wyborze: znacznie niższa cena i niezależność od źródła zasilania, co w kraju słabo jeszcze zelektryfikowanym, jakim była Polska trzeciej dekady XX wieku, musiało być decydujące. |
Czy wiesz, że Dudy czy kobza? Czym różnią się dudy od kobzy? Te dwa często utożsamiane z sobą instrumenty różnią się tak naprawdę wszystkim. Dzieli je choćby to, że należą do dwóch odrębnych grup. O ile dudy, popularne również w Polsce, to instrument dmuchany wykonany ze skóry i elementów drewnianych/kostnych... |
 Radio Philips 7–39 (nr fabryczny 1549) Radioodbiornik 7-39 produkcji Polskich Zakładów Philips pochodzi z przedostatniego sezonu produkcji przypadającej na lata 1938/39 i zakończonej wraz z wybuchem II wojny światowej.
Polskie Zakłady Philips to największe zakłady radiowe działające w przedwojennej Polsce. Założone w Warszawie w roku 1922 przez holenderski koncern Philips pod nazwą Polsko-Holenderska Fabryka Lampek Elektrycznych SA, od 1928 roku funkcjonowały pod nazwą Philips. |
 Dudy podhalańskie Dudy podhalańskie — gw. koza, dudy, dudzicki, gajdy — czterogłosowy instrument z grupy aerofonów stroikowych. Składa się ze skórzanego worka stanowiącego rezerwuar powietrza potrzebnego do dęcia w piszczałki — miecha, ustnika, przez który dudziarz nadyma instrument — duhaca, piszczałki burdonowej — bąka, oraz krótkiej, potrójnej piszczałki melodyczno-burdonowej, na której dudziarz gra — gajdzicy — osadzonej w drewnianej oprawie imitującej głowę kozy. |
 Fonograf kieszonkowy Mikiphone Fonograf posiada sprężynowy mechanizm napędu i jest przystosowany do odtwarzania płyt o średnicy od 10 cm do 25 cm z prędkością 33 obrotów na minutę.
Gramofon kieszonkowy Mikiphone niekiedy bywa określany mianem walkmana epoki wiktoriańskiej oraz pradziadkiem iPoda. Jest on przykładem jednego z pierwszych miniaturowych przenośnych urządzeń do odtwarzania muzyki. |
 Harfa łukowa afrykańska Rezonator z wyżłobionego kawałka drewna, obciągniętego skórą przymocowaną za pomocą rzemieni. Struny ze ścięgien lub jelit, małe drewniane kołki do strojenia.
W latach 1882—1885 (choć Polska nie istniała wówczas na mapach świata) została zorganizowana Pierwsza Polska Wyprawa Naukowa do Afryki — pierwszy polski projekt naukowo-badawczy realizowany w Afryce. Na czele ekspozycji stanął jej inicjator — Stefan Szolc-Rogoziński.
Po zakończeniu wyprawy spędził on jeszcze kilka lat na wyspie Fernando Po (obecnie Bioko w Gwinei Równikowej), gdzie zarządzał plantacją, nie rezygnując z naukowych eksploracji. Zajmowały go studia nad kulturą ludu Bubi (Bubisów), rdzennej ludności wyspy. |
 „Tańczący satyr”, tzw. „Satyr z kastanietami” Odlew gipsowy znajdujący się na korytarzu krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych przedstawia tańczącego satyra grającego na drobnych talerzach przypominających kastaniety oraz wystukującego rytm za pomocą kroupezionu (gr. κρουπέζιον, wymowa: krupézion, łac. scabellum) – rodzaju instrumentu perkusyjnego w formie sandała o wykonanej z drewna, podwójnej, ruchomej podeszwie zaopatrzonej w niewielkie blaszki-talerze. |
 Arras podokienny z postaciami grającymi na muszlach Należy do serii czternastu arrasów przeznaczonych do powieszenia pod parapetami okien. Większość z nich została uszkodzona – po wywiezieniu do Rosji w 1795 roku pocięto je i przyszyto do półkolistych tapiserii nadokiennych lub naddrzwiowych. Po odzyskaniu ze Związku Radzieckiego w 1922 roku rozpruto je i scalono w celu odtworzenia ich pierwotnego wyglądu. Pośrodku poziomego fryzu widnieje metalowy wazon wsparty na lwich łapach, wypełniony owocami i liśćmi. Wysypują się z niego wielki bakłażan i cukinia. Po obu stronach wazonu, na stelażu łączącym wszystkie elementy, przysiadły dwa putta, jedno z kołczanem i łukiem. |
Czy wiesz, że Sekrety pracy dudziarza − dudy z barana lub kozy Dudziarze wykonywali instrumenty zazwyczaj sami, tylko czasami elementy trudniejsze do sporządzenia (np. bąka, głowę) kupowali, np. na słowackim Liptowie. Dudy zamawiano również u wyspecjalizowanych wytwórców. Instrumenty te wytwarzano z łatwo dostępnych surowców. Na miechy przeznaczano... |
Czy wiesz, że Dudy szkockie... dudy polskie! Choć dudy kojarzą się zwykle ze Szkocją, nie można zapomnieć o tym, że należały one do najpopularniejszych instrumentów ludowych używanych dawniej w Polsce! Znane były również na Podhalu, gdzie niemal każda wioska miała swojego dudziarza, zarabiającego grą na tym instrumencie... |
