W Muzeum Towarzystwa Miłośników Piwnicznej można znaleźć narty, które do złudzenia przypominają sztachety płotu. Są proste i nie mają charakterystycznego dla nart zwężanego zakończenia. Niemcy podczas II wojny światowej konfiskowali narty, a także deski dłuższe niż 150 cm. W ich oczach były one...

Porcelana jest to rodzaj białej, przeświecającej ceramiki wysokiej jakości, wynaleziony w Chinach w VII wieku. Porcelana jest wytwarzana z mieszanki glinki kaolinowej ze skaleniem i kwarcem poprzez wypalanie uformowanych wyrobów. Charakteryzuje się niską nasiąkliwością, dużą wytrzymałością mechaniczną, wysoką odpornością na działanie czynników chemicznych i nieprzepuszczalnością dla cieczy i gazów. Porcelanę nazywano „białym złotem”, gdyż zastępowała złoto jako królewski podarunek, osiągając ceny porównywalne do kruszcu. Porcelana została wynaleziona w Chinach w początku panowania dynastii Tang (618–907). Już w III–IV wieku n.e. wyrabiano glazurowane, kamionkowe naczynia. Umiejętności techniczne i zastosowanie kaolinu i skalenia przy produkcji kamionek doprowadziły do otrzymania w 1. połowie VII wieku „białego złota”. Porcelana chińska jest bardziej topliwa niż europejska, ponieważ zawiera więcej skalenia. Początkowo produkowano z niej grubościenne i niewielkie naczynia zdobione barwnymi szkliwami i rytą dekoracją.

Zgodnie ze średniowieczną tradycją świeccy zgromadzeni wokół kościołów zrzeszali się w bractwach i konfraterniach, które miały umacniać ich wiarę, służyć budowaniu wspólnoty, a także celebrowaniu ważnych dla społeczności momentów, w tym pogrzebów współbraci.
Niewiele osób wie jednak, że w Europie są miejsca, w których siła tradycji okazała się silniejsza niż zmiany zachodzące w kościele. Jednym z takich miejsc jest właśnie Kraków, w którym od ponad 400 lat działa Arcybractwo Męki Pańskiej, a także położone nad brzegiem morza, na skalistych brzegach Sardyni Castelsadro z Confraternią di Santa Croce.

Muzealne gabloty i magazyny to nie tylko skarbnice dzieł sztuki ale i przestrzenie, gdzie drugie życie znajdują przedmioty, które, wydaje się, całkiem niedawno wyszły z użycia. Dzięki muzeum możemy odczytać ich funkcję i historię ‒ od momentu powstania, przez okres świetności, aż po jego schyłek. Jednak czy rzeczywiście trzeba przywracać życie przedmiotom, czy jakaś ich cząstka trwa? Historia pokazuje właśnie, że „nie wszystek umrę”.

Włodzimierz Tomek był przedstawicielem szerokiego grona znawców i miłośników przyrody. Pracował jako leśnik, a jego hobby było myślistwo. Wiążąc się życiowo z Ciężkowicami, postanowił stworzyć kolekcję przyrodniczą reprezentującą przyrodę regionu...

Nietrwałe jak źdźbło trawy... A jednak to powszechne porównanie nie zawsze okazuje się prawdziwe. W zbiorach WMM można zobaczyć źdźbła trawy, które przetrwały ponad 5 mln lat! Zastygłe w krysztale halitu, są jak klejnot w przezroczystej oprawie. Choć zieleń straciła swoją soczystość, to jednak...

Co roku na Ziemię spada około miliona ton materii kosmicznej, nie tylko w postaci meteorytów, które w rzeczywistości stanowią znikomy procent spadków, ale przede wszystkim pyłów kosmicznych. Ich ślady odnajdywano także w Małopolsce, między innymi w pokładach soli z Wieliczki.

Okres dwudziestolecia międzywojennego to czas, w którym wielkie triumfy święciła sztuka tworzenia kilimów. Dokonania polskich artystów zostały docenione na paryskiej Międzynarodowej Wystawie Sztuki dekoracyjnej w 1925 roku. Z jednej strony powszechne było wówczas przekonanie o konieczności...

Organizatorzy Igrzysk Olimpijskich w Soczi ogłosili, że sportowcy, którzy zwyciężą w konkurencjach rozgrywanych 15 lutego, otrzymają medale z cząstką meteorytu czelabińskiego, który spadł rok wcześniej, raniąc ok. 1600 osób i uszkadzając kilka tysięcy budynków.