Zwykło się utożsamiać stalaktyt z kształtem wydłużonym, wrzecionowatym, zwisającym ze stropu np. jaskini. Okazuje się, że w przypadku halitu wtórne krystalizacje narastające z góry w dół mogą przybierać również formy daleko odbiegające od tego klasycznego wyglądu. Przykładem jest gęsta...

Kolejka konna służyła do przewożenia turystów w kopalni. Składa się z dwóch wagoników drewnianych, czteroosobowych z siedzeniami na wprost siebie oraz dwóch czteroosobowych z siedzeniami zwróconymi do kierunku jazdy, pokrytymi tapicerką. Szczególnie efektownie prezentuje się wagonik pierwszy, wyścielony czerwonym aksamitem.

Prezentowany okaz jest unikatowy w skali światowej ze względu na miejsce występowania kolomorficznych rud cynku i ołowiu określanych mianem blendy skorupowej. Przyjmuje formę drobnoziarnistych, zbitych mas, które po wypolerowaniu powierzchni, jak w przypadku tego sfalerytu, są bardzo efektowne. 

Lampka pochodzi z jednej z olkuskich kopalni. Została ofiarowana muzeum w 1986 roku przez inż. Władysława Wasia, byłego pracownika kopalni „Olkusz”.

Markasyt jest minerałem pospolitym, znajdowanym głównie na skałach osadowych, tj. wapieniach, marglach, czy skałach ilastych. Należy do gromady siarczków. Markasyt w podwyższonych temperaturach przechodzi nieodwracalnie w piryt, stanowi zatem jego nietrwałą formę.  Markasyt i piryt są odmianami polimorficznymi siarczku żelaza. Posiada charakterystyczną mosiężnożółtą barwę z zielonkawym odcieniem i metalicznym połyskiem.

Olejowa lampka górnicza z knotem. W drugiej połowie XVIII wieku górnicy zaczęli używać blaszanych lamp olejowych, w których paliwem był najczęściej olej zmieszany z naftą. Lampa ta składała się z futrolu — koszyczka na zbiornik oleju, z półtulejką knotową, sztyfką — oraz z duszy.

Model maszyny do transportu pionowego. Oryginalny, zachowany w muzeum, kierat polski pochodzi z XVII wieku.

Najwcześniejsze potwierdzenie źródłowe dotyczące użytkowania w kopalni wielickiej kaganków datowane jest dopiero na początek XVI wieku, brak natomiast ścisłych danych co do kształtu i materiału, z którego były wykonane. Najpewniej stosowano kagańce dwojakiego rodzaju: gliniane — do trzymania w ręce lub przystosowane do postawienia na płaskim podłożu, oraz metalowe — z hakiem do przenoszenia i zawieszania, przegubowo łączonym z pojemnikiem na łój. Kształty obydwu typów są podobne − gruszkowate w rzucie pionowym.

Jedna z olkuskich legend przekazywanych przez pokolenia opowiada o kopalniach srebra, którym miasto zawdzięczało swój dobrobyt. Pewnego dnia diabeł postanowił zasypać cenne dla mieszkańców regionu wyrobiska. Nabrał piasku znad...

Rzeźby wykonane w soli są charakterystyczne dla kopalń w Wieliczce i Bochni. Na naszym portalu reprezentują je przedstawienia św. Kingi i św. Barbary. Sól jest trudnym materiałem. Z jednej strony jest bardziej miękka i plastyczna niż kamień, jednak może zawierać w bryle niewidoczne spękania...