|
Czy wiesz, że Korale... chlebowe Czerwone korale były jednym z podstawowych elementów tradycyjnego stroju ludowego. A jednak nie wszystkie korale, które tak dumnie zdobiły szyje naszych prababć miały szlachetną proweniencję. Prawdziwy koral był często tak drogi, że dla wielu dziewcząt pozostawał w sferze marzeń. Dzięki odrobinie... |
 Pudernica Okrągłe pudełko z pokrywką, pełniące najpewniej rolę pudernicy, w kolorze mlecznym, zdobione medalionami oraz malowanym kolorowym wzorem kwiatowym. |
 Katarzyna Górna, „Fuck me, Fuck you, Peace” Tryptyk fotograficzny ukazuje kobiety w różnych fazach życia – od młodości, poprzez dojrzałość, do starości. Przyjęte pozy i statyczne, „ołtarzowe” kompozycje wskazują na – częstą w twórczości tej artystki – inspirację ikonografią chrześcijańską. Praca dotyczy zależności pomiędzy wiekiem a stosunkiem do życia. Młoda kobieta chce, aby ją kochano, dojrzała jest wściekła na wszystko, a kobieta stara marzy o spokoju. |
Czy wiesz, że Olga Boznańska. Poszukiwanie niezależności. Twórcza pozycja kobiet w XIX wieku podlegała licznym uwarunkowaniom i zagrożeniom. Uwarunkowania miały swe źródło przede wszystkim w profesjonalizacji i instytucjonalizacji życia artystycznego, które – przynajmniej dla kobiet tego pokolenia – były utrudnieniem artystycznej kariery. Trudności wypływały z ograniczonego dostępu do instytucji, z obyczajowych konwenansów, także z życia przynoszącego osobiste tragedie, zależności finansowe. Kobiety generacji Olgi Boznańskiej stanowiły pierwszą wyraźną grupę uprawiających sztukę zawodowo, w przeciwieństwie do swych poprzedniczek, które z nielicznymi wyjątkami były amatorkami, nieraz utalentowanymi i artystycznie wykształconymi. |
Czy wiesz, że Maria ze Skrzyńskich Sobańska — marmurowa pani na zagórzańskich włościach Maria Sobańska (1887–1948) należała do hrabiowskiego, wpływowego rodu Skrzyńskich, którzy w XIX wieku stali się właścicielem pobliskiej Gorlicom wsi Zagórzany. Była siostrą Aleksandra Józefa Skrzyńskiego, znanego przed wojną dyplomaty i polityka, premiera Drugiej Rzeczypospolitej w latach 1925–1926... |
 Rzeźba „W loży” Luny Amalii Drexler Rzeźba przedstawia postać siedzącej kobiety w ujęciu od pasa w górę. Kobieta trzyma w ręku lornetkę i lekko wychyla się z loży, chcąc zapewne przyjrzeć się dokładniej szczegółom wydarzenia artystycznego, w którym bierze udział. Na jej twarzy widoczny jest wyraz zadowolenia, wręcz rozmarzenia. |
 Obraz „Medytacje” („Popielec”) z cyklu „Ceremonie” Witolda Wojtkiewicza Witold Wojtkiewicz zajmuje w gronie młodopolskich malarzy miejsce szczególne. Jego malarstwo, typowe dla dekadenckiego fin de siècle’u, André Gide opisywał jako „osobistą mieszaninę naturalizmu, impresjonizmu i groteski”. Artysta stworzył własny zadziwiający ekspresjonizmem malarski świat, rodem z somnambulicznych wizji.
|
 Rzeźba „Bachantka” Teodora Rygiera Młoda kobieta, wyraźnie rozbawiona, zdaje się podążać ku widzowi tanecznym krokiem. Jej zgrabna sylwetka została uchwycona w fertycznej pozie, a ciało osłania jedynie niedbale owinięta wokół bioder tkanina. Dziewczyna zamaszystym gestem prawej ręki wysoko unosi kielich. Zaznaczoną w tytule dionizyjską aurę rzeźby podkreśla gałązka winorośli ściśnięta w lewej dłoni. |
 Rzeźba „Popiersie Marii Sobańskiej” Konstantego Laszczki Popiersie Marii z hr. Skrzyńskich Sobańskiej utrzymane w stylu secesji, wykute zostało w karraryjskim marmurze. Obiekt jako mienie podworskie został przekazany do Muzeum Regionalnego w Gorlicach. Maria Sobańska pochodziła z hrabiowskiego, wpływowego rodu Skrzyńskich... |
 Ane Lan, „Woman of the World” Ane Lan, występując jako kobieta, reprezentuje swoją osobą obie płcie jednocześnie. W pracy Woman of the World dodatkowo przekracza granice narodowości, pochodzenia, dotykając problemów zarówno świata postkolonialnego, jak i krajów gospodarczo rozwiniętych. |
 Marcin Maciejowski, „Elżbieta Jaworowicz rozwiązuje problemy” Artysta wykorzystuje grę między obrazem a tekstem. Zestawia ze sobą wizerunek osoby oraz informację na temat wykonywanego przez nią zawodu i kontekstu sytuacyjnego. Dzięki temu powstaje wielowymiarowy portret osób bardzo dobrze nam znanych z mediów. |
 Drzeworyt „Oiran Yosooi z domu uciech Matsuba-ya” Kitagawy Utamaro Piękne kobiety oiran stanowiły wdzięczny temat dla artystów japońskiego drzeworytu, którego okres rozkwitu przypada na epokę Edo (1603–1868). Ulotność i przemijanie, tak mocno wpisane w filozofię tego czasu, skłaniało ludzi do chwytania bieżącej chwili i celebrowania radości płynącej z oglądania kwiatów czy podziwiania księżyca. |
 Figurka kobiety w stroju łowieckim Około połowy XVIII wieku modne stało się zastawianie stołów z okazji największych uroczystości porcelanowymi figurami tworzącymi bogate programy ikonograficzne. Na całej długości stołu, obok srebrnych i porcelanowych naczyń na lustrzanej tafli lub barwionym piasku komponowano wielopostaciowe dekoracje w formie ogrodowych szpalerów, ulicy czy pałacowej galerii. |
 Figurka kobiety sprzedającej winogrona Około połowy XVIII wieku modne stało się zastawianie stołów z okazji największych uroczystości porcelanowymi figurami tworzącymi bogate programy ikonograficzne. Na całej długości stołu, obok srebrnych i porcelanowych naczyń na lustrzanej tafli lub barwionym piasku komponowano wielopostaciowe dekoracje w formie ogrodowych szpalerów, ulicy czy pałacowej galerii. |
 Figurka kobiety karmiącej drób Około połowy XVIII wieku modne stało się zastawianie stołów z okazji największych uroczystości porcelanowymi figurami tworzącymi bogate programy ikonograficzne. Na całej długości stołu, obok srebrnych i porcelanowych naczyń, na lustrzanej tafli lub barwionym piasku komponowano wielopostaciowe dekoracje w formie ogrodowych szpalerów, ulicy czy pałacowej galerii. |
 Obraz „Portret młodej Holenderki” Portrety książąt Sanguszków, jednego z najzamożniejszych i wpływowych rodów dawnej Rzeczpospolitej, oraz członków ich najbliższej rodziny tworzą liczną grupę w zbiorach tarnowskiego muzeum. Stanowiły one wyposażenie i ozdobę wnętrz pałacowych wielu książęcych rezydencji. Prezentowany portret pochodzi ze Sławuty, leżącej nad Horyniem, jedną z głównych rzek Wołynia (Ukraina). |
 Obraz „Portret Karoliny Radziwiłłowej” Portret przedstawia Teresę Karolinę Radziwiłłową, córkę hetmana wielkiego koronnego Wacława Rzewuskiego i Anny z Lubomirskich. Od 1764 roku była żoną Karola Stanisława Radziwiłła, wojewody wileńskiego, popularnie zwanego „Panie Kochanku”. Rozwiedziona w 1781 roku, powtórnie wyszła za mąż za Feliksa Chobrzyńskiego. |
 Obraz „Portret Teresy z Czartoryskich Lubomirskiej” Élizabeth Louise Vigée-Lebrun Ozdobą pałacu sławuckiego był niewielkich wymiarów pastelowy portret ukazujący pełną wdzięku kilkunastoletnią dziewczynę. Przedstawia Teresę z Czartoryskich, córkę Józefa Klemensa, założyciela manufaktury porcelany w Korcu. Matką dziewczyny była słynąca z urody księżna Dorota z Jabłonowskich. |
Czy wiesz, że Salome III — biblijna uwodzicielka Uwodzicielska Salome, jako symbol kobiety fatalnej, stała się bohaterką wielu dzieł malarskich, rzeźbiarskich, literackich, muzycznych. Rozbudzała wyobraźnię twórców zwłaszcza w dekadenckiej epoce fin de siècle, w której zaborcza i śmiercionośna kobiecość stanowiła jeden z ważniejszych tematów w sztuce.
Rodowód opowieści o jej uwodzicielskim tańcu, w zamian za który poprosiła o głowę Jana Chrzciciela, jest biblijny. Mówią o nim ewangeliści Mateusz i Marek. Jednak udział Salome w tych relacjach jest zaledwie małą rólką. Nie pada w nich nawet ani razu imię Salome. Wymieniana jest jedynie jako córka Herodiady, co pozwoliło badaczom utożsamić ją z postacią historyczną — Salome III. |
Czy wiesz, że Jadwiga Mrozowska Sytuacja aktorek teatru miejskiego na początku XX wieku nie była łatwa. Warunki pracy były trudne, a kontrakty obligowały aktorów między innymi do nauczenia się w ciągu doby dwóch arkuszy prozy lub jednego arkusza wiersza (w sezonie grano do 100 nowych tytułów i wznowień, premierę przygotowywano w... |
