|
Czy wiesz, że Herb miasta jako znak jego posiadania W polu błękitnym lwia głowa srebrna ziejąca czerwonym płomieniem. Tak wygląda herb „Zadora”, którego używali założyciele Gorlic, Karwacjanie. Według słów obecnego na naszym portalu Marcina Kromera, miasto zostało założone w 1355 roku, za zgodą Kazimierza Wielkiego, przez Dziersława I Karwacjana... |
 Tarcza herbowa miasta Gorlice Owalna tarcza, która zdobiła wejście do magistratu miejskiego Gorlic od przełomu XIX i XX wieku. Tarcza ma liczne przestrzeliny, będące dobitnym świadectwem walk toczonych w mieście i jego okolicy przez 6 miesięcy, na przełomie 1914 i 1915 roku. Miasto znajdowało się wówczas na linii frontu. O ostatecznym wyswobodzeniu Gorlic z okupacji rosyjskiej zdecydowała bitwa pod Gorlicami, która została stoczona 2 maja 1915 roku. |
 Gmerk kamienny Stanisława Amendy Znak własnościowy jednego z najbogatszych gwarków olkuskich, czyli przedsiębiorców organizujących wydobycie i produkcję ołowiu i srebra. |
 Arras naddrzwiowy z herbem Polski na tle krajobrazu ze zwierzętami ‒ bóbr i jeżozwierz Jeden z szesnastu arrasów nad drzwi i okna, z herbami obu części Rzeczypospolitej. Były one odpowiednikami dużych tapiserii herbowych i miały za zadanie wypełniać zamek motywami heraldycznymi o znaczeniu państwowym. Ich format dostosowano do architektury wawelskiej rezydencji. Realizowały one program kompletnego ozdobienia reprezentacyjnych komnat tej siedziby brukselskimi tapiseriami. |
 Dzban Rady Miasta Tarnowa Wśród przechowywanych w zbiorach Muzeum Okręgowego w Tarnowie pamiątek po dawnych władzach miejskich wyjątkowe miejsce zajmuje zespół trzech identycznych dzbanów cynowych. Naczynia te powstały w Gdańsku w 1639 roku, prawdopodobnie w warsztacie konwisarskim mistrza Assmusa Viriana. |
 Pieczęć lakowa C.K. Starosty Powiatu Wadowickiego Pieczęć składa się z drewnianej rączki i mosiężnego tłoka pieczętnego. Rączka wykonana jest z drewna barwionego na ciemny kolor, toczona. Na tłoku znajduje się w negatywie herb Cesarstwa Austro-Węgier w tzw. wersji herbu małego obowiązującego od 1815 do 1915 roku. Otoczony jest napisem: „C.K. STAROSTA POWIATOWY K.K. BEZIRKSHAUPTMANN WADOWICE”. |
 Rękopis „Przywilej Jana Zapolyi dla mieszczan tarnowskich” z pieczęcią 29 września 1528 roku na zamku w Tarnowie Jan król Węgier, Dalmacji, Kroacji, margrabia morawski, łużycki, książę obojga Śląsków w zamian za gościnność udzieloną przez Jana hrabiego na Tarnowie, wojewodę ruskiego nadaje miastu Tarnowowi 500 florenów dochodu rocznego czerpanych z koszyckiej... |
 Kielich (flet) z herbami „Pogoń” i „Szreniawa” Jest to jeden z najwyższych zachowanych w polskich zbiorach kielichów szklanych, w całości pokryty szlifowanym wzorem tak zwanej karpiej łuski, jedynej i niepowtarzalnej w swoim rodzaju dekoracji, typowej wyłącznie dla wyrobów Huty Kryształowej w Lubaczowie.
Rytowana i szlifowana dekoracja kielicha pozwala łączyć jego powstanie z osobą księcia Pawła Karola Sanguszki (1680–1750) herbu „Pogoń” i jego drugą żoną Marią Anną Lubomirską herbu „Szreniawa”. |
 Dokument z pieczęcią Jana hetmana Tarnowskiego Wydany w Wiewiórce, wypoczynkowej rezydencji Tarnowskich. Pergamin zapisany w języku łacińskim. Na sznurze barwy oliwkowej zawieszona pieczęć rycerska Jana Tarnowskiego, okrągła, z czerwonego wosku, w misce woskowej naturalnej barwy, z wyobrażeniem herbu Leliwa, który do dzisiaj funkcjonuje jako symbol Tarnowa, z legendą „IOANNIS COMES IN TARNOW”. |
 Płyta renesansowa fundacji Mikołaja Ligęzy Płyta fundacyjna Mikołaja Ligęzy znajdowała się pierwotnie nad bramą wjazdową do miasta Biecz. Mikołaj Ligęza z Bobrku (ok. 1530–1603) w roku 1561, dzięki małżeństwu z Elżbietą Jordanówną, uzyskał starostwo bieckie, natomiast w 1575 z rąk Jana Tarły — województwo bieckie. |
Czy wiesz, że Splendor, reprezentacja, polityka – tapiserie monogramowe i herbowe Dekorowanie ścian drogocennymi tkaninami dodawało skromnym wnętrzom świetności i znaczenia. Z zachowanych opisów i inwentarzy wiadomo, że władcy europejscy niezwykle cenili sobie tego rodzaju dzieła i uwielbiali się nimi otaczać, gdyż dodawały posiadającym je splendoru. Tapiserie zamawiane były do konkretnych komnat siedziby władcy, gdyż pełniły odpowiednie funkcje w danej przestrzeni wyrażone przez tematykę ich przedstawień. Szczególne miejsce w całej kolekcji Zygmunta Augusta zajmowały arrasy monogramowe i herbowe, zamówione prawdopodobnie po 1553 roku (ok. 1555). Ich tematyka oraz zbiór motywów wyrażały ściśle sprecyzowany oraz bezpośrednio odnoszący się do osoby władcy i jego państwa program. |
 Krucyfiks do zaprzysięgania rajców miejskich Prezentowany krucyfiks służył do zaprzysięgania nowych członków Rady Miejskiej Krakowa od 1679 roku aż do wybuchu II wojny światowej. Krzyż srebrny z pełnoplastyczną figurą Chrystusa osadzony na prostopadłościennym, profilowanym postumencie ozdobionym owalnymi plakietami z herbem Krakowa (SIGILLUM CIVITATIS CRACOVIAE METROPOLIS REGNI POLONIAE) oraz z herbem rodziny Segnitzów. Ofiarowany do ratusza krakowskiego w 1679 roku przez kupca Stanisława Michała Segnitza (1641—1708). |
 Lada cechu czerwonych garbarzy, białoskórników i rękawiczników Drewniana prostopadłościenna lada z płaskim wiekiem należała do cechu skupiającego rzemieślników zajmujących się obróbką skóry zwierzęcej i produkcją wyrobów skórzanych. Czerwoni garbarze swą nazwę zyskali dzięki używaniu do garbowania kory dębowej... |
 Komplet dwunastu łyżek z popiersiami Apostołów oraz herbami Szeliga i Przeginia Zachowane XVI- i XVII-wieczne polskie inwentarze informują o dość dużej liczbie srebrnych i złotych łyżek, będących w posiadaniu dworu królewskiego, polskiej arystokracji, szlachty oraz mieszczaństwa. Łyżki wykonywane ze szlachetnego kruszcu, głównie srebra złoconego, były bogato zdobione i stanowiły lokatę kapitału. Podkreślały splendor i zamożność domu, jak również wysoką pozycję społeczną ich właściciela. |
 Pierścień burmistrzów krakowskich Wewnątrz złotej obręczy pierścienia wygrawerowano datę jej wykonania: 1532 rok. Ośmiokątne szafirowe oczko pierścienia ozdobione jest herbem Krakowa wykonanym we wklęsłym reliefie. Pierścień był symbolem władzy burmistrza, służył też jako pieczęć miejska. Oczko musiało być wykonane z materiału twardego, odpornego na ścieranie się. W 1590 roku odnotowano wydatek rady miejskiej na zakup szafiru w celu wymiany oczka w pierścieniu burmistrza. |
 Lada na przybory pisarza Rady Miejskiej Lada Rady Miejskiej to skrzynka, która służyła rajcom do przechowywania pierścienia burmistrzów (pieczęci) i przyborów do pisania (zachowały się do dziś obsadka na stalówkę, kałamarz i piaseczniczka), a może także cennych dokumentów i kosztowności należących do miasta. Słowo „lada” pochodzi od niem. laden — pakować, ładować. |
 Kafel z herbem Nałęcz biskupa Piotra Gembickiego W 1845 roku w Pamiątce z Krakowa Józef Mączyński wspomniał o istnieniu dwóch „starożytnych pieców” w pałacu biskupim w Krakowie. Piece zbudowane z kafli dekorowanych herbami biskupów: Marcina Szyszkowskiego (Ostoja) oraz Piotra Gembickiego (Nałęcz) już w połowie XVIII wieku były w złym stanie, co odnotowano w rewizjach pałacu. Jednak dzięki dużym, barwnym kaflom były z pewnością bardzo dekoracyjne. Niestety, w roku 1850 piece podzieliły los pałacu biskupiego, który spłonął podczas wielkiego pożaru Krakowa, a do dziś zachowały się jedynie pojedyncze kafle oraz ich fragmenty. |
 Racjonał biskupów krakowskich Najstarsza wzmianka o racjonale biskupów krakowskich znajduje się w Kalendarzu Krakowskim, gdzie pod rokiem 1347 zapisano: obiit Johannes Grotkonis episcopus famosus Cracoviensis, qui [...] racionale quod vocatur alio nomine palium beati Petri, a sede apostolica impetravit (z łac.: „zmarł Jan Grotowic sławnej pamięci biskup krakowski, który […] uzyskał w Stolicy Piotrowej przywilej używania racjonału, zwanego inaczej płaszczem św. Piotra”). W biogramie Grotowica zamieszczonym w Vitae episcoporum cracoviensium Jan Długosz (zm. 1480) opisał okoliczności, w jakich doszło do uzyskania przywileju używania racjonału. Według kronikarza stało się to w czasie pobytu biskupa w Awinione na dworze papieża Benedykta XII w roku 1341. |
 Arras naddrzwiowy z herbem Litwy na tle krajobrazu ze zwierzętami – hiena cętkowana i małpa Tkanina ta była przeznaczona do zawieszenia nad drzwiami, stąd jej kształt – prostokąta zwieńczonego łukiem. Na jej środku znajduje się herb Litwy – Pogoń, przedstawiający zwróconego w lewo rycerza na koniu. Herb, nakryty wielkoksiążęcą mitrą, jest zawieszony na kwiatowych girlandach. Po jego obu stronach przedstawiono egzotyczne zwierzęta: po lewej skradającego się małego drapieżnika, po prawej zaś siedzi małpa, która zdaje się wpatrywać w odbiorcę. W tle arrasu widać młody las. |
 Arras nadokienny z herbem Polski na tle krajobrazu ze zwierzętami – popielica i ssak drapieżny z grupy psów Na środku tkaniny umieszczono herb Polski – Orła z królewskim monogramem SA na piersi. Jest on połączony z oboma brzegami arrasu kwiatowymi girlandami. Prostokątna tkanina zwieńczona jest łukiem, służyła bowiem do dekoracji wnęki okiennej. |
