Serdak haftowany nićmi srebrnymi (?) i złotymi (?), z przodu mocno wycięty, zdobiony guzami zdobionymi czerwonym koralem (po każdej stronie osiem guzów), dominujący ornament geometryczny.
Prezentowany haft barokowy wykorzystywany był jako rekwizyt w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie – w szkole malarstwa historycznego Jana Matejki.
W skarbcach kościelnych dość często spotyka się relikwiarze sakwowe, nazywane bursami. Można nawet przypuszczać, że zachowana sakiewka jest tożsama z relikwiarzem wzmiankowanym w Inwentarzu katedry krakowskiej z roku 1563, w kaplicy Mansjonarskiej, jako kalietka cum reliquis. Nie ma jednak najmniejszych wątpliwości, że pierwotnie była to tzw. jałmużniczka, czyli sakiewka noszona przy pasie i przeznaczona do przechowywania monet. Musiała ona należeć do kogoś bogatego i stojącego bardzo wysoko w hierarchii społecznej, o czym świadczy bardzo wysoki poziom wykonania i niezwykłe bogactwo dekoracji figuralnej.
Wydłużony prostokąt z bordowego aksamitu złożony z trzech zszytych prostokątów: największego w środku, pokrytego haftem, oraz dwóch mniejszych doszytych po bokach, niehaftowanych. Dekoracja w srebrnym i złotawym odcieniu wypełnia powierzchnię środkowego prostokąta: korona flankowana...
Dla Moniki Drożyńskiej haft – technika o wielowiekowej tradycji, która współcześnie traktowana jest jako mało typowe medium sztuki – stanowi formę medytacji. Działaniem na tym polu artystka wpisuje się w język sztuki kobiet, któremu bliskie są rzemiosła takie jak szycie, haftowanie, szydełkowanie. Praca Między słowami, wykorzystująca technikę wyszywania, została zrealizowana przez artystkę jako część jej indywidualnej wystawy Po słowie, która odbyła się w Galerii Bunkier Sztuki w 2011 roku.
Czepiec usztywniony drutami, wykonany z pasów tworzących ukośną kratę. Wyszywany jest imitacjami pereł i haftowany metalowymi nićmi tworzącymi wypukły ornament roślinny. Przedmiot wykorzystywany był jako rekwizyt w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie.
