W celi I, największej z cel byłego aresztu gestapo, możemy odczytać przekaz, jaki pozostawił po sobie Czesław Mika. Był on jedną z 79 osób, które straciły swoje życie w ostatniej masowej egzekucji w Krakowie.
W okresie II wojny światowej budynek na rogu ulic Królewskiej i Pomorskiej, w którym obecnie miesci się oddział MHK „Ulica Pomorska”, został zajęty przez Niemców, a pomieszczenia przekształcono w cele podręcznego aresztu...
Karol Wojtyła pisał w swoim życiorysie: „Wojna przeszkodziła mi w kontynuacji tych studiów [filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim], a warunki życiowe w czasie okupacji spowodowały, że w latach 1940–44 pracowałem jako robotnik fizyczny w Zakładach «Solvay» w Borku Fałęckim k. Krakowa...
Karol Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie 1 listopada 1946 roku z rąk Kardynała Sapiehy. Mszę prymicyjną odprawił następnego dnia w krypcie św. Leonarda w Katedrze Wawelskiej. Decyzję o wstąpieniu do seminarium podjął w 1942 roku (wstąpił do niego w październiku, choć już od wczesnego dzieciństwa wszystko wskazywało na wybór takiej drogi). Seminarium krakowskie w czasach okupacji działało w konspiracji. Po 6 sierpnia 1944 roku, nazywanym „czarną niedzielą” — kiedy to w wyniku akcji odwetowej za wybuch powstania warszawskiego gestapo zatrzymało bardzo wielu młodych mężczyzn, w tym także duchownych — młodzi klerycy ukrywali się w pałacu biskupim pod opieką kardynała Sapiehy.