W pierwszych wiekach istnienia kopalni drobny urobek przenoszono od przodka do podszybia w nieckach i płochach, bałwany solne i beczki toczono za pomocą drągów walackich lub ciągnięto na szlafach (tak zwanych sanicach). Szlafy wymieniane są dopiero w źródłach XVIII-wiecznych...
Noszenie broni było przywilejem górników jako ludzi wolnych. Żupy krakowskie wprowadziły uniformy dla swoich pracowników w 1773 roku. Szabla była ważnym elementem stroju, a później także munduru górniczego. Broń paradna jest szczególnym rodzajem broni, który już niemal stracił swe funkcje użytkowe...
Górniczy topór paradny (barta) inkrustowany z kościaną stopą. Drzewce ozdobione inkrustacją w formie plakietek z ornamentami roślinnymi i geometrycznymi. Na stopie wyryte godło górnicze (skrzyżowane młotki) i napis 17 DS 01, z drugiej strony — herb elektora saskiego.
Najwcześniejsze potwierdzenie źródłowe dotyczące użytkowania w kopalni wielickiej kaganków datowane jest dopiero na początek XVI wieku, brak natomiast ścisłych danych co do kształtu i materiału, z którego były wykonane. Najpewniej stosowano kagańce dwojakiego rodzaju: gliniane — do trzymania w ręce lub przystosowane do postawienia na płaskim podłożu, oraz metalowe — z hakiem do przenoszenia i zawieszania, przegubowo łączonym z pojemnikiem na łój. Kształty obydwu typów są podobne − gruszkowate w rzucie pionowym.
Drewniany wózek do transportu soli. Pierwsze wózki tego typu wprowadzono w 1785 roku, poruszały się one po drewnianych traktach. Swą nazwę zawdzięczają wydawanemu w czasie jazdy dźwiękowi przypominającemu szczekającego psa.
Olejowa lampka górnicza z knotem. W drugiej połowie XVIII wieku górnicy zaczęli używać blaszanych lamp olejowych, w których paliwem był najczęściej olej zmieszany z naftą. Lampa ta składała się z futrolu — koszyczka na zbiornik oleju, z półtulejką knotową, sztyfką — oraz z duszy.
Lampka pochodzi z jednej z olkuskich kopalni. Została ofiarowana muzeum w 1986 roku przez inż. Władysława Wasia, byłego pracownika kopalni „Olkusz”.
Rzeźba św. Barbary wykonana została w soli zielonej. Postać stoi na sześciennym postumencie. Włosy zaczesane ma na uszy, spięte z tyłu w kok. Na głowie znajduje się korona. Święta ubrana jest w bluzkę wyciętą w szpic zachodzącą na spódnicę. Spódnica składa się z dwóch nałożonych na siebie części:...
Wszyscy znają monumentalny obraz Jana Matejki Bitwa pod Grunwaldem. Dzieło imponujące rozmiarami jest niezwykle dynamiczne, pełne kłębiących się ciał rycerzy, wojowników, koni. Dopiero po chwili obserwator jest w stanie wyodrębnić scenę centralną — Wielki Mistrz Krzyżacki na białym koniu...
Na terenie Cesarstwa Austriackiego urzędnicy, w tym także górnicy, nosili do uniformów paradne szable. Inaczej było na terenie państwa pruskiego — tam obowiązywały szpady górnicze. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę przyjęto jednolity mundur górniczy. Górnictwo skupione jest na Górnym...
Świętą Barbarę jako patronkę dobrej śmierci czcili przede wszystkim ci, którzy na śmierć nagłą i niespodziewaną byli najbardziej narażeni: górnicy, hutnicy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze oraz więźniowie. Współcześnie święta Barbara uważana jest przede wszystkim za najważniejszą patronkę górników. Jednak w Wieliczce górnicy modlili się dawniej przede wszystkim do świętej Kingi, świętego Antoniego i świętego Klemensa.
Odważnik do górniczej wagi miejskiej, stojącej kiedyś na rynku w Olkuszu. Ważono na niej rudę i wytopiony metal w celu obliczenia należnego podatku na rzecz skarbu koronnego.
Bryła soli stanowiąca główny produkt żup krakowskich i jednocześnie miarę handlową soli od początku jej wydobycia aż do 1876 roku. Walcowaty kształt bryły umożliwiał jej przetoczenie do szybu. Ciężar bałwanów wahał się od 1100 do ponad 2000 kg. Podstawowa metoda urabiania złoża solnego w...
Rzeźba w soli przedstawiająca św. Kingę, patronkę górników solnych. Postać Świętej monumentalna, twarz słabo zarysowana. Święta ubrana w habit w pasie przewiązany różańcem. Rzeźba znajdowała się pierwotnie w ołtarzu św. Krzyża na podszybiu Daniłowicza na poziomie III kopalni soli.
W Polsce historia eksploatacji soli związana jest z morskimi utworami miocenu wypełniającymi zapadlisko przedkarpackie. Seria solna, o miąższości od 250 m w okolicy Wieliczki do 1500 m koło Wojnicza, zbudowana jest z osadów pięciu cyklotemów, tzn. pięciu cykli sedymentacji rozpoczynających się zwykle od skał okruchowych i ilastych (piaskowce, mułowce, iłowce), następnie osadzających się skał ilasto-wapnistych i iłowców anhydrytowych, a na koniec anhydrytów i soli kamiennych.
