|
Czy wiesz, że Historia myślenickiego pieca Piec znajdujący się w „Domu Greckim” w Myślenicach pochodzi z dworu w pobliskich Krzyszkowicach, które od 1926 roku należały do hrabiego Konstantego Romera. Po jego śmierci w 1942 roku Krzyszkowice odziedziczyła córka Teresa i była ich właścicielką do 1945 roku. |
 Fotel nocny w stylu biedermeierowskim W dworze z Drogini (przeniesionym do Muzeum w Wygiełzowie), w którym odtworzono wnętrza mieszkania zamożnej rodziny szlacheckiej, nie pominięto bardziej intymnej strony życia. W sypialni, usytuowanej w alkowie, urządzonej XIX-wiecznymi meblami, na wyposażeniu znalazł się również nocny fotel pełniący rolę wygódki. |
 Obraz „Portret Bogusława Janoty Bzowskiego” Mikołaja Strzegockiego Obraz przedstawia wizerunek Stefana Bogusława Janoty Bzowskiego znanego pod imieniem Bogusław. Był on synem Kazimierza i Marjanny z Dąbskich, urodzonym w 1821 roku w Gruszowie, zmarłym 1911 roku w Krakowie. Pochowany został wraz z żoną na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Zarządzał majątkiem we wsiach: Droginia, Radwan i Buk. Po nadaniu autonomii Galicji pełnił funkcje pierwszego marszałka Rady Powiatowej w Myślenicach. Z jego inicjatywy w tym mieście powstała Powiatowa Kasa Oszczędnościowa. W roku 1854 ożenił się Leonią hr. Stadnicką, z którą doczekał się dziewięciorga potomstwa. |
 Arras „Gniew Boży” z serii „Dzieje wieży Babel” Drugi arras z biblijnej serii Dzieje wieży Babel pokazuje skutki ludzkiej pychy. Twórcy wieży chcieli, aby sięgała ona nieba. Ludzka pycha rozgniewała Boga, który postanowił zniszczyć dzieło grzesznej ludzkości. Na pierwszym planie widzimy brodatego Nemroda, inicjatora budowy, który – stojąc u stóp wieży – stara się zasłonić wzniesioną ręką przed Stwórcą pojawiającym się w prawym, górnym rogu tkaniny. Budowniczowie pracujący na poziomie ziemi rozrzucili swoje narzędzia i rozbiegają się w popłochu, ci znajdujący się na rusztowaniach pokazują sobie nawzajem zagniewanego Stworzyciela, na trzecim planie praca trwa jednak nadal, jakby nic się nie wydarzyło. |
 Obraz „Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego” Stanisława Janowskiego Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego (ostatniego właściciela majątku drogińskiego), namalowany przez Stanisława Janowskiego w 1927 roku. Obraz należał do rodziny Janotów Bzowskich z Drogini. Podarował go do muzeum Witold Nekanda Trepka. |
Czy wiesz, że Szkoła dla intrygantek XVIII wiek nazywany stuleciem kobiet był wiekiem wyrafinowanej gry towarzyskiej. Jaki przedmiot nadawał się lepiej do flirtu niż kokieteryjny, zabawny wachlarz? Powstał więc sekretny „język wachlarzy”, który musiała opanować każda młoda kobieta wchodząca na salony. |
Czy wiesz, że Panna apteczkowa i pomieszczenia apteczne na dworach szlacheckich Wszelkie medykamenty, które współcześnie wypełniają powierzchnię szuflady, dawniej zajmowały całe pomieszczenie. Na dworach szlacheckich w niniejszych „apteczkach" gromadzono naturalne składniki, przyprawy, likiery, wódki, domowe wywary i przetwory. |
Czy wiesz, że Splendor, reprezentacja, polityka – tapiserie monogramowe i herbowe Dekorowanie ścian drogocennymi tkaninami dodawało skromnym wnętrzom świetności i znaczenia. Z zachowanych opisów i inwentarzy wiadomo, że władcy europejscy niezwykle cenili sobie tego rodzaju dzieła i uwielbiali się nimi otaczać, gdyż dodawały posiadającym je splendoru. Tapiserie zamawiane były do konkretnych komnat siedziby władcy, gdyż pełniły odpowiednie funkcje w danej przestrzeni wyrażone przez tematykę ich przedstawień. Szczególne miejsce w całej kolekcji Zygmunta Augusta zajmowały arrasy monogramowe i herbowe, zamówione prawdopodobnie po 1553 roku (ok. 1555). Ich tematyka oraz zbiór motywów wyrażały ściśle sprecyzowany oraz bezpośrednio odnoszący się do osoby władcy i jego państwa program. |
Czy wiesz, że Zasady miłości dworskiej W późnym średniowieczu niebywały wpływ na kształtowanie kultury dworu miały popularne romanse i poematy rycerskie, a także legendy z Północy. Na ich podstawie kształtowała się dworska obyczajowość, w której istotny aspekt stanowiło wyobrażenie ideału miłości. Jego odbiciem były zaś ceremonie gloryfikujące postać damy. Dekoracja skrzyneczki z drugiej ćwierci XIV wieku jest poniekąd wykładnią średniowiecznego światopoglądu skupionego wokół miłości dworskiej, która – co ciekawe – stanowiła problem natury etycznej. Moralistyczno-dydaktycznie nacechowana tematyka, mająca źródła literackie, przywoływała dobre i złe przykłady postępowania, budując zasady właściwych zachowań. |
 Obraz „Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego” Portret Kazimierza Janoty Bzowskiego, zmarłego w 1862 roku założyciela drogińskiej linii rodu Janota Bzowskich. Obraz należał do rodziny Janota Bzowskich z Drogini. Podarował go do Muzeum Witold Nekanda Trepka. |
 Arras „Rozproszenie ludzkości” z serii „Dzieje wieży Babel” Przed nami rozgrywa się ostatni akt historii wieży Babel – Rozproszenie ludzkości. Na łące, u stóp wzgórza, widoczna jest grupa ludzi. Dwaj mężczyźni stoją, a obok nich, na trawie siedzi pięć kobiet. Próby porozumienia pomiędzy nimi okazały się daremne, czego świadectwem jest zapisana nieczytelnymi znakami tablica w rękach kobiety w błękitnej sukni. |
 Arras „Indyki” Arrasy krajobrazowo-zwierzęce, czyli werdiury są dużym, liczącym obecnie 44 tkaniny zbiorem w obrębie kolekcji Zygmunta Augusta. Można je podzielić na trzy grupy. Indyki to arras z liczącego szesnaście tkanin zespołu w kształcie poziomego prostokąta. Pole środkowe otacza tylko wąska bordiura z przeplatających się wstęg z kwiatami. Przedstawiono na nich zwierzęta powszechnie znane w Europie, a także egzotyczne, takie jak indyki sprowadzone wówczas do Europy z Ameryki. Wszystkie stworzenia zostały przedstawione w scenerii środkowoeuropejskiego lasu, w którym jednak – oprócz typowych dla tego regionu dębów, bluszczu czy trzcin – można rozpoznać także figowce i winną latorośl. |
 Arras – pokrycie krzesła z bukietem kwiatów Niewielki arras należy do grupy tkanin przeznaczonych do obicia oparcia krzesła. Przedstawiono na nim bukiet kwiatów w barwnym wazonie, ozdobionym maskami zwierzęcymi i złotymi girlandkami. Kwiaty w wazonie to najprawdopodobniej duże, dwubarwne irysy, przeplecione pędem powojnika o ciemnozielonych liściach. Kompozycji dopełnia błękitny barwinek. W narożnikach tkaniny umieszczono maski lwów, nałożone na charakterystyczną dla całej kolekcji bordiurę o wzorze zbudowanym z przeplatających się wstęg wypełnionych kwiatowym ornamentem. |
 Arras podokienny z muzykującymi postaciami Na osi arrasu umieszczono duży wazon z owocami i kwiatami, podtrzymywany przez wplecione w nie węże. Po obu stronach wazonu w ramach z ozdobnych listew usadowiły się dwa putta, które z jednej strony wspierają się rękami na ramie, z drugiej zaś na ciałach węży. W narożnikach arrasu ukazano dwoje grajków – starszego, brodatego mężczyznę grającego na lirze korbowej i młodą jasnowłosą kobietę, która trzyma bęben. |
 Arras z monogramem Zygmunta Augusta i globusem Arras groteskowy z monogramem Zygmunta Augusta (SA – Sigismundus Augustus) i globusem jest częścią serii tkanin dekoracyjnych, w których główną rolę odgrywa królewski monogram. Przed naszymi oczami roztacza się feeria antycznych bóstw, ptaków, zwierząt, owocowych i kwiatowych girland. Na osi kompozycji umieszczona jest owalna tarcza z monogramem władcy nakryta zamkniętą koroną. Bogato dekorowana rama otoczona jest wieńcem z owoców. Oprócz jabłek, winogron czy cytryn widoczny jest tu także ananas, przywieziony do Europy przez Krzysztofa Kolumba. |
 Arras z herbami Polski i Litwy oraz postacią Cerery Tapiseria wchodzi w skład zespołu dwunastu tkanin z herbami Polski i Litwy na tle ornamentyki zwanej niderlandzką groteską. Należy do podgrupy, w której herby obu części Rzeczypospolitej oddano pod pieczę rzymskiej bogini Cerery – patronki pokoju, urodzaju i pomyślności. Smukła postać kobieca, w szatach wzorowanych na ubiorach z antycznych posągów, trzymająca sierp i róg obfitości, stoi pośrodku na marmurowym podium. Sierp w dłoni i wieniec z kłosów na głowie przypominają o jej związku z latem – porą żniw, róg obfitości natomiast symbolizuje dobrobyt. |
 Arras – pokrycie krzesła z monogramem Zygmunta Augusta Jeden z sześciu arrasów meblowych, o kształcie poziomego prostokąta, z inicjałami króla SA. Należy do zespołu tkanin służących do pokrywania krzeseł, z których dziś przetrwało jedenaście (inne ozdobiono bukietami kwiatów w wazonach). Poziome oponki miały być używane jako zaplecki mebli. Tkane złotą nicią inicjały pod koroną zamkniętą umieszczono w błękitnym polu otoczonym owalnym wieńcem. Na jego osi, u góry i u dołu, tkwią dwie maski – śpiewająca i uśpiona. Po bokach osadzono smukłe wazony z bukietami kwiatów (orliki, anemony) i owoców. |
 Arras z monogramem Zygmunta Augusta w medalionie Tapiseria o tym samym formacie i tej samej funkcji co arras z monogramem Zygmunta Augusta w kartuszu. Należy do grupy trzech grotesek monogramowych z inicjałami SA wpisanymi w owalny medalion. Pośrodku kompozycji umieszczono błękitny wypukły medalion ze splecionymi inicjałami SA pod koroną zamkniętą, umieszczony na tle draperii, którą podtrzymują dwa aniołki siedzące na poprzeczkach metalowego stelaża (motywu charakterystycznego dla niderlandzkiej groteski). |
 Arras z monogramem Zygmunta Augusta na kartuszu podtrzymywanym przez satyry Dwaj satyrowie trzymają błękitną tarczę z dekoracyjnie potraktowanym monogramem SA (Sigismundus Augustus) króla Zygmunta Augusta. Kartusz zwieńczony jest zamkniętą koroną. Mitologiczne bóstwa stoją w obramowaniu z bogato zdobionych, wygiętych w łuk listew na tle leśnego krajobrazu. Bożek widoczny po lewej stronie tarczy na głowie ma wieniec z winorośli i przepasany jest winną latoroślą z kiściami dojrzałych winogron. |
 Arras podokienny z małpami Arras należy do serii arrasów przeznaczonych do powieszenia pod parapetami okien (porównaj: arras podokienny z postaciami grającymi na muszlach). Wśród czternastu tkanin z tej grupy zachowały się dwie zawierające scenki z małpami. Wszystkie oponki zostały w Rosji (dokąd wywieziono je w 1795 roku) przyszyte do tapiserii nadokiennych i naddrzwiowych. Sztuczny montaż rozpruto po rewindykacji tej części zbioru w 1922 roku. Arras nr inw. 128 został stosunkowo najmniej uszkodzony, obcięty głównie przy bocznych krawędziach. Po lewej stronie widoczny jest spory prostokątny ubytek. |
