|
 Młynek do kawy Prezentowany młynek ma napęd ręczny — korbkę (wygięty pałąk zakończony drewnianą rączką). Zbiornik do mielenia jest półokrągły, od dołu połączony z kwadratową obudową, w której znajduje się drewniana skrzynka. Młynek jest przykręcany do podłoża za pomocą dwóch śrub. Tył był pomalowany na kolor zielony |
 Wazon „hanaire” na kwiaty dekorujące ceremonię parzenia herbaty Hanaire [花入], czyli wazon na kwiaty używany podczas spotkania herbacianego, może mieć niemal każdą formę: stojącą, wiszącą, o szerokim wylewie lub naśladującą wąską łodygę bambusa. Twórcy hanaire nie są ograniczeni również pod względem materiału. W pokojach herbacianych spotyka się wazony wiklinowe, z wydrążonej tykwy, ale także z wszelkiego rodzaju ceramiki. Lżejsze służą podczas letnich spotkań; zimą wybiera się bardziej masywne. |
 Tron z Zanzibaru Tron, dekoracyjny fotel (atrybut władzy i dostojeństwa) z drewna hebanowego, składający się z 6 elementów łączonych kołkami. Siedzisko, elementy oparcia oraz podnóżka wykonane ze sznurka plecionego z liści palmowych. Elementy zdobnicze znajdujące się na zwieńczeniu oparcia wykonane techniką inkrustacji kością słoniową. |
 Wazon do „ikebany” — „Rikka” Ikebana jest sztuką układania kwiatów opierającą się na tworzeniu harmonii linearnych, asymetrycznych kompozycji z zachowaniem jedności pomiędzy kształtem, rytmem i kolorem użytych materiałów. Komponowanie obejmuje zarówno gałęzie, liście, trawę, kwiaty, jak i same naczynia, a każdy z tych elementów ma przypisane znaczenie symboliczne. |
Czy wiesz, że Szkoła dla intrygantek XVIII wiek nazywany stuleciem kobiet był wiekiem wyrafinowanej gry towarzyskiej. Jaki przedmiot nadawał się lepiej do flirtu niż kokieteryjny, zabawny wachlarz? Powstał więc sekretny „język wachlarzy”, który musiała opanować każda młoda kobieta wchodząca na salony. |
 „Loro Blonyo” – komplet rzeźb młodej pary z Indonezji Loro Blonyo — rzeźby pary młodej reprezentujące boginię ryżu Dewi Śri i jej małżonka Sadhono. Figury Loro Blonyo to nierozłączna para. Tak jak bóstwa, uważane są one za symbole płodności dające możliwość posiadania wielu potomków, a także zapewniające urodzaj, szczęście i pomyślność oraz długie życie w zdrowiu i spokoju. |
Czy wiesz, że Wierzenia Ajnów We wszystkim, co otaczało Ajna, we wszystkim, co żyje, a także wszystkich przedmiotach wykonanych przez nich, mieszkali bogowie-duchy, których Ajnowie nazywali kamuj. Duchy te odpowiedzialne były za każde zdarzenie i zjawisko, stąd też należało okazywać im cześć, a przystępując do jakiejkolwiek pracy, odprawić modły połączone ze składaniem im ofiar. Duchy dobre należało zapraszać na ceremonie lub do domu, a po oddaniu czci odesłać do ich siedzib. Każda rzecz według Ajnów jest nie tylko siedzibą duchów kamuj, ale także posiada duszę ramat, a kto lub co nie ma ramat — nie ma nic. |
 Wachlarz kobiecy Wachlarz, którego pierwotną funkcją użytkową było wachlowanie, w czasach nowożytnych został nobilitowany do synonimu dostojeństwa. W tym czasie stał się bardzo modnym elementem kobiecego stroju. Natomiast gestykulacja przy pomocy wachlarza stała się umownym szyfrem, służącym do porozumiewania się i flirtu na dworze, salonowej gry płci. |
 Kimono ślubne „uchikake” z wzorem żurawi w locie Obecnie większość kobiet nosi kimono podczas uprawiania japońskich sztuk tradycyjnych, jak ikebana czy ceremonia parzenia herbaty, lub ważnych spotkań rodzinnych. Jednym z takich wydarzeń jest japoński ślub w obrządku shintoistycznym. W zestawie kilku kimon zakładanych tego dnia panna młoda ma czerwone wierzchnie kimono tzw. uchikake. Swoją formą i kształtem nawiązuje ono do dawnych strojów dworskich z epoki Heian i jako jedyne spośród kimon nie jest przewiązywane pasem obi. |
 Kimono typu „komon” z motywem liści klonu Kimono jest strojem japońskim, będącym ważną częścią historii, kultury i tradycji tego kraju. Przez wieki jego kształt, za sprawą wpływów chińskich i koreańskich, ulegał pewnym zmianom. Swój obecny krój litery T i szerokich, sięgających niekiedy do ziemi rękawów, uzyskał w późnym okresie Edo (1603–1868). |
Czy wiesz, że Historia opowiedziana szeptem wachlarzy… Jak wiele egzotycznych krain odwiedzimy, podążając jego śladem przez wieki historii? Ile ludzkich historii kryje w sobie ten wydawałoby się zupełnie zbędny i kapryśny przedmiot… |
 Cesarski zestaw do parzenia herbaty „hiratemae” w sezonie letnim Chaji trwają kilka godzin, podczas których goście mają okazję skosztować gęstej herbaty koicha i słabej usucha, posilić się lekkim daniem oraz posmakować słodyczy. Wszystkie elementy wybierane są specjalnie na spotkanie. Utensylia dopasowuje się pod względem formy i motywu do okazji i pory roku. Również dania odzwierciedlają sezonowość przyrody. Japończycy, mówiąc o niepowtarzalności każdego chaji, używają zwrotu ichigo ichie – jedyne takie spotkanie w życiu, a kultywowanie takiego sposobu życia Drogą Herbaty (dosłownie: chadō). |
Czy wiesz, że Historia kolekcji arrasów Zygmunta Augusta Zygmunt August zamówił część tkanin prawdopodobnie około 1548 roku. Według Wychwalnika weselnego Stanisława Orzechowskiego (Panagyricus Nuptiarum Sigimundi Augusti Poloniae Regis, wyd. 1553) trzy serie tapiserii (Dzieje pierwszych rodziców, Dzieje Mojżesza i Dzieje Noego) już 30 lipca 1553 roku zdobiły wnętrza zamku wawelskiego z okazji uroczystości weselnych Zygmunta Augusta i Katarzyny Habsburżanki. Przyjmuje się, że po tym roku król zamówił kolejne grupy tkanin, a około 1560 roku cała kolekcja znajdowała się już w jego posiadaniu.
|
 Balsaminka wieżyczkowa Jednym ze sprzętów kultowych wyznania mojżeszowego jest naczynie na pachnidła, zwane balsaminką (hebr. bassamim, psumin-byksy), używane w czasie szabatu. Balsaminka reprezentuje najczęściej występujący typ wieżyczkowy, ma kształt wielokondygnacyjnej synagogi. |
 Balsaminka w kształcie ryby Balsaminki (inaczej szmekier; hebr. bassamim, psumin-byksy), służące jako pojemniki na wonności, używane były podczas pożegnania szabatu, najczęściej miały formę ozdobnych wieżyczek, niekiedy również owoców i roślin. Nowosądecka balsaminka natomiast ma kształt ryby, której głowę, połączoną z tułowiem za pomocą zawiasu, można otwierać i odchylać. |
 Balsaminka wieżyczkowa z Wiednia Pojemnik na wonne korzenie (np. goździki, cynamon, wanilia, mirt), których zapach wdychany jest rytualnie w trakcie ceremonii zwanej Hawdalą (z hebr. „rozróżnienie”) odbywającej się w żydowskich domach na zakończenie szabatu. |
 Puszka na wonności z Austro-Węgier Pojemnik ten służył przechowywaniu wonnych korzeni (na przykład goździki, cynamon, wanilię, mirt), których zapach jest rytualnie wdychany w trakcie ceremonii zwanej Hawdalą (z hebr. „rozróżnienie”) odbywającej się w żydowskich domach na zakończenie szabatu. |
