Broń o charakterze wybitnie dekoracyjnym i reprezentacyjnym jest trudna do jednoznacznej kwalifikacji. Głownię, uważaną za dzieło lwowskich Ormian, można wiązać z okresem panowania Jana III Sobieskiego. Antykizująca oprawa musiała powstać dużo później, o czym świadczy ornament rokokowy.

Najcenniejszy zegar stołowy w zbiorach wawelskich, o rzadko spotykanej, okazałej formie i skomplikowanym mechanizmie. Obudowa kształtem zbliżona jest do monstrancji, z tarczą zegarową w miejsce glorii, podtrzymywaną przez klęczącą syrenę-nereidę.

Wynalezione w XV wieku zegary sprężynowe z czasem zaczęto udoskonalać. Stopniowo stawały się one coraz mniejsze, aż na początku XVI wieku posiadały taki rozmiar, że można było stawiać je na stole. Jednym z popularnych typów takich zegarów były czasomierze horyzontalne, których mechanizm umieszczony był w wielobocznej, płaskiej oprawie, z poziomą tarczą od góry. Kształt obudowy kojarzący się z formą ceramicznych kafli piecowych spowodował, że zegary te nazwano „kaflakami”, „kaflowymi” lub po prostu „kaflami” czy „kafelkami”.

Kazimierz Boreyko to kolejna ciekawa postać z barwnego korowodu typów szlacheckich galerii podhoreckiej. Przedstawiony na portrecie szlachcic był synem Jana, starosty pobersztyńskiego, i Katarzyny z Terleckich. W dawnej Rzeczypospolitej piastował liczne urzędy. Był porucznikiem chorągwi...

Niniejszy obraz został podzielony na trzy pola: dwa w kształcie stojącego prostokąta w górnej strefie i jedno w formie leżącego u dołu obrazu. W górnej części obrazu, po lewej, ukazana jest scena wypędzenia z Raju Adama i Ewy, opatrzona podpisem: Creatio et pecatum Oryginale, Adami et Eva (z łac. „Stworzenie i grzech pierworodny — Adam i Ewa”). Po prawej zaś Ukrzyżowanie, podpisane: Redemptionm (z łac. „Odkupienie”). W dolnym polu znajduje się natomiast scena moralizatorska spajająca całościowy przekaz.  

Eksponat pochodzi z cerkwi we wsi Królowa Ruska (po wysiedleniu Łemków otrzymała nazwę Królowa Górna). Ambona pierwotnie składała się z 3 elementów: baldachimu z wizerunkiem Ducha Świętego, kosza oraz obudowy schodów z balustradą w postaci deski w kształcie równoległoboku z namalowanym przedstawieniem dwukonnego zaprzęgu z prorokiem Eliaszem unoszącego się do nieba na ognistej chmurze. 

Jest to jedno z najokazalszych barokowych dzieł polskiego złotnictwa o świeckim przeznaczeniu, jakie dotrwały do dziś w światowych zbiorach. Najbardziej eksponowane sceny na czarze dotyczą tkactwa, będącego w XVII stuleciu głównym źródłem dochodów mieszkańców Leszna. Dwie z nich ilustrują codzienne zajęcia – strzyżenie i tkanie, trzecia ma wyraźnie alegoryczną wymowę.

Order św. Stanisława został ustanowiony 7 maja 1765 roku przez Stanisława Augusta Poniatowskiego. Do końca istnienia suwerennej Rzeczypospolitej nie miał podziału na klasy i był nadawany w jednolitym kształcie.

Siedemnastowieczny tron na monstrancję wykonany w jednym z bieckich warsztatów snycerskich. Barokowy, architektoniczny. 

Cennym wyrobem rzemiosła artystycznego jest srebrna i złocona solniczka — przykład barokowego złotnictwa z Augsburga, jednego z najważniejszych europejskich ośrodków złotniczych.