|
 Starodruk „De origine et rebus gestis polonorum libri XXX” Marcina Kromera (wydanie z Bazylei) Najstarsze wydanie dzieła na temat historii Polski autorstwa Marcina Kromera z Bazylei z 1555 roku. Nosi tytuł: De origine et rebus gestis polonorum, czyli O pochodzeniu i czynach Polaków. Drukowana księga autorstwa Kromera (po łacinie) ukazuje historyczny stan wiedzy szesnastowiecznego badacza oraz jest ciekawym źródłem z zakresu współczesnych kronikarzowi badań nad najdawniejszymi dziejami Polski. Należy jednak ten starodruk rozpatrywać tylko w kontekście historycznym, jako cenny zabytek. Mylne byłoby doszukiwanie się w nim merytorycznych i ścisłych informacji z zakresu historii naszego narodu. |
 Zwieńczenie kapliczki zbudowanej po potopie szwedzkim Zwieńczenie z kapliczki wybudowanej w roku 1664 jako wotum wdzięczności za ocalenie życia podczas najazdu Szwedów. Owal otoczony stylizowanymi promieniami i wpisanymi w środek literami oraz datą powstania.
|
 Plakieta pamiątkowa „Moździerz 30,5 cm Škoda” Plakieta pamiątkowa będąca zarazem popielniczką, wybita dla upamiętnienia bitwy pod Gorlicami, przedstawia moździerz 30,5 cm, biorący udział w bitwie pod Gorlicami. Dla upamiętnienia zwycięstwa wojsk państw centralnych w bitwie pod Gorlicami, które miało miejsce 2 maja 1915 roku, wykonano dwie mosiężne plakiety o tematyce batalistycznej. |
 Oznaka Strzelców Podhalańskich Oznaka (potocznie zwana „korpusówką”) pułków strzelców podhalańskich została wprowadzona w 1919 roku. Przedstawia swastykę o skróconych zagiętych częściach ramion na tle stylizowanej gałązki jodłowej. Swastyka to prastary indoeuropejski symbol słońca, ognia i pomyślności. Na ziemiach polskich najdłużej utrzymała się na Podhalu, gdzie była zwana „krzyżykiem niespodzianym”. |
 Narta Adama Małysza Narta skokowa firmy Fischer, bez wiązania. 60 cm od pięty początek śladów po wkrętach, którymi były mocowane wiązania (łącznie na długości 42 cm). Na wierzchniej stronie narty odręczny napis: „Dla Izby Muzealnej w Piwnicznej Małysz Adam”. |
 Narta górska z Norwegii Prezentowany typ narty został wprowadzony przez Norwegów jako narta górska. Wymiary — długość, szerokość dzioba w środku w piętce — wskazują, że jest to typ „telemarkowy”. Narta posiada wysoko podgięty dziób i wygięcie pod stopą, ale jest pozbawiona rowka (jego brak jest charakterystyczny dla... |
 Lira korbowa Lira korbowa z bogatej kolekcji instrumentów muzycznych Muzeum Ziemi Bieckiej. Instrument muzyczny strunowo-klawiszowy. Na wierzchniej desce umieszczone prostokątne pudło z klawiszami oraz całym mechanizmem grającym. Kształt instrumentu... |
 Aparat destylacyjny Ignacego Łukasiewicza Prezentowany aparat to chluba gorlickiej kolekcji. Za jego pomocą udało się Ignacemu Łukasiewiczowi uzyskać naftę, która — zastosowana następnie w lampach — pozwoliła oświetlić nie tylko wnętrza mieszkalne, ale także ulice. Po raz pierwszy na świecie uliczna lampa naftowa zapłonęła właśnie w... |
 Pieczęć lakowa C.K. Starosty Powiatu Wadowickiego Pieczęć składa się z drewnianej rączki i mosiężnego tłoka pieczętnego. Rączka wykonana jest z drewna barwionego na ciemny kolor, toczona. Na tłoku znajduje się w negatywie herb Cesarstwa Austro-Węgier w tzw. wersji herbu małego obowiązującego od 1815 do 1915 roku. Otoczony jest napisem: „C.K. STAROSTA POWIATOWY K.K. BEZIRKSHAUPTMANN WADOWICE”. |
 Karawan Eksponaty takie jak ten można spotkać w polskich muzeach niezwykle rzadko. Pięknie zdobiony, oczywiście czarny, karawan pochodzi z końca XIX wieku. Od niego rozpoczęła się unikalna dobczycka kolekcja związana z miejscowymi zwyczajami pogrzebowymi. Zgromadzono tu przedmioty, których używało się dawniej przed pochówkiem i podczas ceremonii żałobnych: ozdobne lichtarze, chorągwie żałobne, szaty liturgiczne, a także teksty dawnych pieśni pogrzebowych. |
 Skrzynia cechu krawców i cechów pokrewnych w Kętach Lada cechu krawców jest najstarszą skrzynią cechową w kolekcji Muzeum im. Aleksandra Kłosińskiego w Kętach. Kęccy krawcy założyli jeden najstarszych cechów w mieście, do nich należy też najstarszy zachowany statut, wydany przez króla Zygmunta Augusta w 1558 roku, w którym jest również mowa o skrzyni cechowej. Niestety skrzynia z tego okresu się nie zachowała, natomiast w zbiorach muzeum eksponowana jest nieco młodsza, bo wykonana w 1792 roku. |
 Piecek do palenia kawy Tylko bardzo nieliczni spośród odwiedzających Muzeum w Kętach są w stanie określić, do czego mógł służyć prezentowany przedmiot. Kształtem przypomina popularne jeszcze niedawno metalowe zaparzacze do herbaty, lecz funkcję tę wyklucza znaczna wielkość. Urządzenie to pochodzi z 2 połowy XIX wieku... |
 Czuha łemkowska Czuha pełniła szczególną rolę w ubiorze Łemków — była symbolem zamożności i prestiżu. Obowiązkowo należało ją włożyć na większe święta do cerkwi, nawet latem, a także (choćby pożyczoną) do ślubu. |
 Obraz „Memento Mori” Niniejszy obraz został podzielony na trzy pola: dwa w kształcie stojącego prostokąta w górnej strefie i jedno w formie leżącego u dołu obrazu. W górnej części obrazu, po lewej, ukazana jest scena wypędzenia z Raju Adama i Ewy, opatrzona podpisem: Creatio et pecatum Oryginale, Adami et Eva (z łac. „Stworzenie i grzech pierworodny — Adam i Ewa”). Po prawej zaś Ukrzyżowanie, podpisane: Redemptionm (z łac. „Odkupienie”). W dolnym polu znajduje się natomiast scena moralizatorska spajająca całościowy przekaz. |
 Marionetka „Ardżuna” teatru „wayang golek” z Indonezji Przedstawiona lalka należy do klasycznego indonezyjskiego teatru marionetkowego wayang golek purwa. Wyobraża szlachetnego Ardżunę — jednego z głównych pozytywnych bohaterów Mahabharaty. To syn Kunti i Pandu, trzeci z pięciu szlachetnych braci Pandawów, walczących o odzyskanie tronu z rąk swoich uzurpatorskich kuzynów. |
 Drzeworyt „Rozpogodzenie po śnieżycy w Kameyama” Utagawy Hiroshigego W zbiorze Feliksa Jasieńskiego Utagawa Hiroshige zajmował miejsce szczególne — kolekcjoner zgromadził ponad 2000 plansz drzeworytniczych tego autora. Bogato reprezentowany gatunek pejzażu pozwala docenić Hiroshigego jako artystę, który uchodził za mistrza w odtwarzaniu nastrojów kreowanych przez śnieg, deszcz i mgłę. |
 Obraz „Czwórka” Józefa Chełmońskiego Czwórka Józefa Chełmońskiego jest najbardziej znanym i najczęściej przywoływanym przykładem szczytowych osiągnięć naturalizmu w malarstwie polskim. To wielkoformatowe płótno ukazuje pędzący wprost na widza zaprzęg czterech koni, powożony z fantazją przez ukraińskiego chłopa. Zwierzęta odmalowane w naturalnej wielkości zdają się rozsadzać powierzchnię obrazu, powodując złudzenie niepowstrzymanego, ciągle trwającego ruchu. |
 Rzeźba „Anioł” Karola Wójciaka Autor rzeźby, Karol Wójciak zwany „Heródkiem”, żył w latach 1892—1969; uznaje się go za jednego z najoryginalniejszych twórców nieprofesjonalnych. Postać anioła została ukazana w bardzo uproszczonej formie. |
 Półzbroja husarska Zbroja wykonana z blachy żelaznej, na krawędziach i folgach wyłożona mosiężnymi lamówkami, pokrytymi trybowanymi i wybijanymi stemplem perełkami. Pod nitami podłożone mosiężne rozetki dekorowane jak lamówki. Szyszak z półkolistym dzwonem, daszkiem, przez który przełożony jest nosal oraz nakarczkiem folgowym i policzkami z wyciętym sercem. Napierśnik pięciofolgowy, z ością pośrodku, zapinany na dwa rzemienie. Na piersi nałożone dwie koliste mosiężne aplikacje z ażurowym krzyżem kawalerskim. |
 „Dzieci w ławkach” („Umarła klasa”, 1989) „Dzieci w ławkach” z Umarłej klasy to dzieło plastyczne (instalacja) Tadeusza Kantora powstałe na wiosnę 1989 roku w siedzibie Cricoteki przy ulicy Kanoniczej w Krakowie, będące jednym z kilku przykładów prac tego artysty nawiązujących do idei spektaklu Umarła klasa (kolejne wersje „Chłopca w ławce” z Umarłej klasy, „Klasa szkolna — dzieło zamknięte”, rysunki, szkice i obrazy z lat 1975–1990), przygotowanych specjalnie dla przyszłego Muzeum Teatru Cricot 2. |
