Lajkonik sfotografowany jest nieco z dołu, ujęty w półpostaci, zwrócony w prawo. Trzyma w ręce puchar — odbiera poczęstunek, w tle jest widoczny Urząd Miasta. Fotografia została wykonana w latach 50. XX wieku. Należy do serii pięciu zdjęć tego samego autora...
Prezentowana laska stanowiła insygnium władzy wójtowskiej. Powstała w 1810 roku, o czym wiemy dzięki wyrytej na jej gałce dacie. Wokół niej umieszczono też napis: „Państwo Zwierzyniec + Wieś Zwierzyniec”.
Zdjęcie przedstawia widok zespołu klasztornego od strony południowo-wschodniej z brzegu Wisły. Po prawej stronie pola obrazowego widoczna jest sylweta fasady kościoła, z dachem z wieżyczką na sygnaturkę, obok wieża zegarowa z wysokim hełmem. Po lewej stronie przedstawiony jest kompleks zabudowy klasztornej z wydłużonym skrzydłem od południa. Od frontu widoczny jest wysoki mur...
Zwyczaj ten wiąże się z udziałem w procesjach Bożego Ciała kongregacji włóczków zajmujących się spławianiem drewna Wisłą i mających swą siedzibę na Zwierzyńcu. Powiązany został z legendą mówiącą o odparciu ataku Tatarów pod Krakowem przez włóczków i uroczystym wjeździe najdzielniejszego z nich, przebranego w zdobyczny tatarski strój, na koniu do miasta.
Panorama zamieszczona w VI tomie publikacji Georga Brauna i Franza Hogenberga Civitates Orbis Terrarum (Kolonia 1617, tabl. 43). Nie sygnowany. Napisy w polu widoku: na wstęgach umieszczonych na tle nieba ponad odpowiednimi miastami i przedmieściami „LOBZOVIA”, „PROMNIK”, „CLEPARDIA”, „CRACOVIA METROPOLIS REGNI POLONIAE”, „STRADOMIA”, „CASIMIRIA”, bez wstęgi „Opidum Iudeorum”. W górnym prawym narożniku legenda podająca rodzaj i nazwy 10 budowli oznaczonych cyframi przy budowlach. W kartuszach umieszczonych ponad odpowiednimi partiami widoku herby: Kleparza, Krakowa, Wąż Sforzów, Orzeł polski, Pogoń, Kazimierza.
Zaprojektowany przez Stanisława Wyspiańskiego w 1904 roku strój Lajkonika, zwanego też Konikiem Zwierzynieckim, można było oglądać na ulicach Krakowa do 1963 roku. Obecnie używany w czasie dorocznych harców Lajkonika kostium jest wierną kopią oglądanego eksponatu.
Zabawka–wózek, a właściwie platforma na kółkach z otworami przeznaczonymi na sznurek do ciągnięcia, na której umieszczono 31 figurek chwiejących się na sprężynkach podczas jazdy. Cała zabawka, zarówno wózek, jak i figurki, wykonana jest z drewna, polichromowana. Prostokątna platforma ze ściętymi skośnie rogami oraz kółka pomalowane są na kolor zielony.
