W połowie XVIII wieku cech bednarzy był jednym z najważniejszych w Wieliczce. Jest na to dowód z epoki! W 1760 roku burmistrz i rada miejska Wieliczki potwierdzili wydane rok wcześniej dyspozycje określające kolejność zajmowanych miejsc dla poszczególnych cechów podczas nabożeństw w kościele...

Obraz został namalowany farbami olejnymi na desce. Na tle pejzażu o zaniżonym horyzoncie przedstawione są dwie postacie: Anioła Stróża i dziecka, które prowadzi, trzymając je za rękę.
Anioł zajmuje całą wysokość obrazu, kroczy w prawo, zwracając się jednocześnie w lewo, w stronę dziecka.

Halit to minerał z grupy halogenków, którego głównym składnikiem jest chlorek sodu (NaCl). Nazwa pochodzi z połączenia dwóch greckich słów: halos – sól, słony, oraz lithos – kamień. Skała monomineralna zbudowana z halitu to halityt, potocznie zwany solą kamienną. Okaz ten pochodzi z Grot Kryształowych w Kopalni Soli w Wieliczce. Złoże soli kamiennej Wieliczka powstało ok. 13,6 mln lat temu w wyniku sedymentacji osadów w morzu mioceńskim.

Świętą Barbarę jako patronkę dobrej śmierci czcili przede wszystkim ci, którzy na śmierć nagłą i niespodziewaną byli najbardziej narażeni: górnicy, hutnicy, marynarze, rybacy, żołnierze, kamieniarze oraz więźniowie. Współcześnie święta Barbara uważana jest przede wszystkim za najważniejszą patronkę górników. Jednak w Wieliczce górnicy modlili się dawniej przede wszystkim do świętej Kingi, świętego Antoniego i świętego Klemensa.

Sejf służący do przechowywania dokumentów księgowych przedsiębiorstwa solnego to najcięższy i największy obecnie eksponat w Zamku Żupnym, jeden z nielicznych zachowanych z jego oryginalnego wyposażenia. Został zakupiony przez wielicki Zarząd Salinarny w styczniu 1910 roku we Lwowie. Renomowany producent uwiecznił swą nazwę w zwieńczeniu kasy oraz przy wewnętrznym mocowaniu zamka: „C. K. Uprzywilejowana pierwsza krajowa Fabryka Kas Ogniotrwałych W. Kosiba & W. Chudzikowski Lwów”. 

Najwcześniejsze potwierdzenie źródłowe dotyczące użytkowania w kopalni wielickiej kaganków datowane jest dopiero na początek XVI wieku, brak natomiast ścisłych danych co do kształtu i materiału, z którego były wykonane. Najpewniej stosowano kagańce dwojakiego rodzaju: gliniane — do trzymania w ręce lub przystosowane do postawienia na płaskim podłożu, oraz metalowe — z hakiem do przenoszenia i zawieszania, przegubowo łączonym z pojemnikiem na łój. Kształty obydwu typów są podobne − gruszkowate w rzucie pionowym.

Włosy solne są bardzo oryginalną formą spośród tych przyjmowanych przez halit. Włókna, a w istocie kryształki halitu w specyficznych warunkach zrastają się w jednym kierunku. Niekiedy gęstość włókien może sprzyjać ich krystalicznemu zlepianiu się. Włosy przekształcają się wówczas w sól włóknistą...

Agregat, czyli nagromadzenie minerałów pośród skał o odmiennym składzie i budowie, stanowi słownikowe określenie cech tego okazu. Pochodzi bowiem z Grot Kryształowych, miejsca w kopalni wyjątkowego, w którym ściany komór pokrywa skorupa przerastających się dużych kryształów halitu o znacznej...

Agregat kilku poprzerastanych kryształów halitu, przejrzystych i bezbarwnych. We wgłębieniach i nierównościach występują gruzełkowate wykwity anhydrytu.