Leon Chwistek to obok Stanisława Ignacego Witkiewicza i Zbigniewa Pronaszki główny teoretyk grupy formistów, który w sposób wszechstronny analizował teoretyczne podstawy sztuki i starał się wprowadzać w praktyce wypracowane przez siebie teorie. Dla jego malarstwa zasadnicze znaczenie miały kubizm i włoski futuryzm. Podobnie jak inni formiści z kubizmu zaczerpnął przekonanie o konieczności uniezależnienia dzieła od natury, rytmizację i geometryzację form oraz jednolitą kolorystykę.

Rzecz miała miejscu w Paryżu, w okolicach słynnej karuzeli – ogromnego diabelskiego koła – zwanej La Grande Roue (utrwalonej później na obrazie Szermierka). Była niedziela, 6 kwietnia 1914 roku. O godzinie 11.15 stanęli naprzeciwko siebie Leon Chwistek i Władysław Dunin-Borkowski, rówieśnicy i koledzy po fachu, jeszcze z czasów studiów w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obaj znaleźli się w Paryżu, by kontynuować swoje studia, Chwistek – rysunek, a Borkowski – malarstwo. Obaj byli też zaangażowani w działalność paryskiego oddziału paramilitarnego Związku Strzeleckiego będącego podstawą Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, do których wkrótce obaj zresztą wstąpili.

Czwórka Józefa Chełmońskiego jest najbardziej znanym i najczęściej przywoływanym przykładem szczytowych osiągnięć naturalizmu w malarstwie polskim. To wielkoformatowe płótno ukazuje pędzący wprost na widza zaprzęg czterech koni, powożony z fantazją przez ukraińskiego chłopa. Zwierzęta odmalowane w naturalnej wielkości zdają się rozsadzać powierzchnię obrazu, powodując złudzenie niepowstrzymanego, ciągle trwającego ruchu.

W późnym średniowieczu niebywały wpływ na kształtowanie kultury dworu miały popularne romanse i poematy rycerskie, a także legendy z Północy. Na ich podstawie kształtowała się dworska obyczajowość, w której istotny aspekt stanowiło wyobrażenie ideału miłości. Jego odbiciem były zaś ceremonie gloryfikujące postać damy. Dekoracja skrzyneczki z drugiej ćwierci XIV wieku jest poniekąd wykładnią średniowiecznego światopoglądu skupionego wokół miłości dworskiej, która – co ciekawe – stanowiła problem natury etycznej. Moralistyczno-dydaktycznie nacechowana tematyka, mająca źródła literackie, przywoływała dobre i złe przykłady postępowania, budując zasady właściwych zachowań.

Radioodbiornik Majestic to przykład produkcji jednej z największych przedwojennych polskich firm radiowych — Towarzystwa Radiotechnicznego Elektrit. Model ten wyróżniono złotym medalem na Wystawie Radiowej w Paryżu w 1936 roku. Nic więc dziwnego, że reklama prasowa z lat 30. XX wieku określała go mianem „odbiornika dla najwybredniejszych”.

Pomnik Grunwaldzki odsłonięto w Krakowie 15 lipca 1910 roku, w 500. rocznicę sławnej bitwy z krzyżakami. Monument był fundacją Ignacego Jana Paderewskiego. W czasie II wojny światowej został przez Niemców zburzony już w listopadzie 1939 roku.

Srebrna solniczka w kształcie wydłużonej czarki, udekorowanej przy krawędzi ażurowym pasem roślinnym, jest wysokiej klasy dziełem złotniczym. Powstała we Francji doby przedrewolucyjnej — wykonał ją w Paryżu w latach 1786-1787 złotnik Jean-Baptiste-François Chéret. Precyzyjne określenie autorstwa, czasu i miejsca powstania tego dzieła jest możliwe dzięki znakowaniu, które w przeszłości miało poświadczać występowanie cennego kruszcu, a współcześnie jest źródłem informacji o dziejach obiektu; jego interpretacja wymaga jednak często detektywistycznego śledztwa. 

Zestaw składa się z kryształowego flakonu perfumowego z korkiem, oraz kartonowego futerału. Flakon ma formę przysadzistej karafki o kształcie zbliżonym do prostopadłościanu, z odwróconymi ku dołowi wolutami przy szyjce. Korek jest szlifowany, w kształcie liścia, karcianego znaku pik. Na ściance flakonu, na tle czerwonego ornamentu z wici roślinnej,  umieszczono okrągłą papierową etykietę z nazwą „MITSOJKO”.

Okrągłe tekturowe puzderko oklejone jest żółtym papierem z ozdobnymi motywami w kolorach czarnym, czerwonym i zielonym. Na wieku pudełka umieszczono tłoczony w kartonie i barwiony rozłożysty kosz z niebieską wstążką, z uproszonymi przedstawieniami kwiatów żółtych, czerwonych i pomarańczowych wśród zielonych liści, na żółtym tle z promieniście rozchodzącymi się liniami.