Czy Tadeusz Kościuszko, słynny naczelnik powstania z 1794 roku, mógł zostać malarzem? W Muzeum Narodowym w Krakowie przechowywane są wykonane czerwonobrunatną kredką (tzw. sangwiną) akty...
Pistolet kapiszonowy, dwulufowy, z drewnianą rękojeścią, paryskiej firmy Lepage, okucia zdobione rytym motywem roślinnym, sygnowany.
Pathé Baby (COQ D’OR) — amatorski projektor kinematograficzny na taśmę filmową o szerokości 9,5 mm, wyprodukowany w latach 1937—1940 przez wytwórnię Pathé Frères z Paryża. Założona w 1896 roku firma Société Pathé Frères...
Czwórka Józefa Chełmońskiego jest najbardziej znanym i najczęściej przywoływanym przykładem szczytowych osiągnięć naturalizmu w malarstwie polskim. To wielkoformatowe płótno ukazuje pędzący wprost na widza zaprzęg czterech koni, powożony z fantazją przez ukraińskiego chłopa. Zwierzęta odmalowane w naturalnej wielkości zdają się rozsadzać powierzchnię obrazu, powodując złudzenie niepowstrzymanego, ciągle trwającego ruchu.
W późnym średniowieczu niebywały wpływ na kształtowanie kultury dworu miały popularne romanse i poematy rycerskie, a także legendy z Północy. Na ich podstawie kształtowała się dworska obyczajowość, w której istotny aspekt stanowiło wyobrażenie ideału miłości. Jego odbiciem były zaś ceremonie gloryfikujące postać damy. Dekoracja skrzyneczki z drugiej ćwierci XIV wieku jest poniekąd wykładnią średniowiecznego światopoglądu skupionego wokół miłości dworskiej, która – co ciekawe – stanowiła problem natury etycznej. Moralistyczno-dydaktycznie nacechowana tematyka, mająca źródła literackie, przywoływała dobre i złe przykłady postępowania, budując zasady właściwych zachowań.
Model, prawdopodobnie gipsowy, według którego powstała ta statuetka, Michałowski wykonał w latach 1832—1835 w Paryżu, przebywając w kręgu pracowni Nicolas-Toussainta Charleta, stanowiącej podówczas — jak to później ujmie córka malarza — prawdziwe „ognisko bonapartyzmu”. Nawiązując do ikonografii bohaterskich wodzów, ukazał Napoleona na wspiętym koniu i z wyciągniętą ręką wskazującą kierunek natarcia, czyli niemal tak samo jak i na innych swoich przedstawieniach cesarza z tego czasu: obrazie olejnym Napoleon konno wydający rozkazy (Muzeum Narodowe we Wrocławiu) oraz podobnej akwareli (Muzeum Narodowe w Krakowie).
Suknia krynolina uszyta z białego muślinu drukowanego w motywy przedstawiające u dołu spódnicy pas roślinności wodnej , a powyżej latające motyle i inne owady. Staniczek krótki, podszyty białym płótnem z fiszbinami, zapinany z przodu na guziki. Rękawy długie, rozcięte i rozkloszowane, obszyte falbaną. Spódnica mocno zmarszczona, długa, z trenem. Wąska talia podkreślona jest paskiem zapinanym na haftki, z przyszytą szeroką kokardą. Całości dopełnia chusteczka do narzucania na ramiona.
Srebrna solniczka w kształcie wydłużonej czarki, udekorowanej przy krawędzi ażurowym pasem roślinnym, jest wysokiej klasy dziełem złotniczym. Powstała we Francji doby przedrewolucyjnej — wykonał ją w Paryżu w latach 1786-1787 złotnik Jean-Baptiste-François Chéret. Precyzyjne określenie autorstwa, czasu i miejsca powstania tego dzieła jest możliwe dzięki znakowaniu, które w przeszłości miało poświadczać występowanie cennego kruszcu, a współcześnie jest źródłem informacji o dziejach obiektu; jego interpretacja wymaga jednak często detektywistycznego śledztwa.
Radioodbiornik Majestic to przykład produkcji jednej z największych przedwojennych polskich firm radiowych — Towarzystwa Radiotechnicznego Elektrit. Model ten wyróżniono złotym medalem na Wystawie Radiowej w Paryżu w 1936 roku. Nic więc dziwnego, że reklama prasowa z lat 30. XX wieku określała go mianem „odbiornika dla najwybredniejszych”.
Pomnik Grunwaldzki odsłonięto w Krakowie 15 lipca 1910 roku, w 500. rocznicę sławnej bitwy z krzyżakami. Monument był fundacją Ignacego Jana Paderewskiego. W czasie II wojny światowej został przez Niemców zburzony już w listopadzie 1939 roku.
Rzeźba wykonana po 1900 roku przez artystę rzeźbiarza Henryka Hochmana, absolwenta krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, ucznia Felicjana Cynka, Konstantego Laszczki. Dalszą naukę Hochman kontynuował w pracowni Auguste’a Rodina w Paryżu.
