Pas skórzany, szeroki, zdobiony elementami metalowymi oraz dużymi owalnymi kamieniami półszlachetnymi (prawdopodobnie agatami), ułożonymi szeregowo w trzech rzędach. Pas zapinany jest na trzy metalowe haczyki. Szerokie, bogato zdobione pasy zapinane na wiele klamer były charakterystyczne dla całego obszaru Karpat oraz Bałkanów.

Malarz Karol Kamieński, błędnie nazywany niekiedy Dominikiem, był synem Macieja Kamieńskiego, polskiego kompozytora pochodzenia słowackiego. Dysponujemy szczątkowymi informacjami na temat życia artysty. Wiadomo, że w roku 1792 mieszkał w Warszawie przy ulicy Piwnej. Dzięki pomocy ojca udało mu się wstąpić na dwór króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Ján Kupecký urodził się w roku 1666 lub 1667 w rodzinie tkacza w Pezinok na terenie dzisiejszej Słowacji. Żeby uniknąć nauki tkactwa, na którą nalegał jego ojciec, młodzieniec w wieku 15 lat uciekł z domu. W zamku Holíč należącym do hrabiego Adama Czabora z Czabor (zm. 1691) poznał szwajcarskiego malarza Benedikta Klausa, który zatrudniony był w rezydencji jako konserwator.

Misiurka jest formą hełmu pochodzenia wschodniego. Popularna była m.in. w Persji i Turcji, skąd przyjęta została do Polski. W wiekach XVII i XVIII tego typu hełmy noszone były m.in. przez towarzyszy pancernych. Prezentowana na portalu misiurka prawdopodobnie pochodzi z Persji.

Pas skórzany zapinany na dwie sprzączki, pokryty okuciami z blachy mosiężnej zdobionej odlewanymi ornamentami roślinnymi. Okucie paska składa się z naprzemiennie ułożonych blaszek o kształcie prostokąta o dwóch łukowo wyciętych równoległych bokach (16 sztuk) i o formie zbliżonej do owalu (15 sztuk).

Zachowany zbiór malowideł, zwany Atlasem roślin i zwierząt, identyfikuje się ze znanymi z przekazu źródłowego przedstawieniami roślin i zwierząt zakupionymi dla Szkoły Rysunku i Malarstwa przez malarza Józefa Peszkę. W archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego zachował się dokument, w którym Peszka wymienia rzeczy nabyte dla szkoły w roku 1920. W spisie tym, pod numerem 7, zapisał: „Zbiór olejno malowanych zwierząt i ptactwa i kwiatów wszystkich sztuk 30 na grubym papierze półarkuszowym 540 zł pols. [polskich]”.

W oddziale zbiorów orientalnych Luwru znajduje się ponad 20 rzeźb uważanych za wizerunki Gudei (w sumie zachowało się ponad 30 wizerunków władcy). Część posągów przedstawia władcę w pozycji siedzącej, a część – stojącej. Prezentowana gipsowa kopia należy do drugiej grupy. W Luwrze znajduje się aż pięć tego rodzaju posągów. Wszystkie one pochodzą z Telo – stanowiska archeologicznego znajdującego się na miejscu starożytnego miasta Girsu w obecnym Iraku. Wszystkich pięć stojących figur Gudei pozbawionych jest głów. Posągi z Telo wydobyto podczas wykopalisk prowadzonych przez Francuzów w latach 1877–1933. Odlew w zbiorach ASP w Krakowie został wykonany wg tzw. Statuy E (sygn. AO 6), którą odkrył w roku 1881 Ernest Choquin de Serzec, kierujący wykopaliskami w Telo w latach 1877–1900.

Brązowy popiersiowy portret przedstawia Juliana Fałata (1853–1929) – następcę Matejki na stanowisku dyrektora Szkoły Sztuk Pięknych i pierwszego rektorznanya Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Fałat wybrany w 1895 roku na stanowisko dyrektora SSP przeprowadził reformę uczelni. Zlikwidował Matejkowską pracownię malarstwa historycznego i sprowadził do Krakowa liczne grono profesorów reprezentujących nowe nurty w sztuce.

Prezentowany portret Jana Matejki – dyrektora Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych – jest gipsowym modelem do popiersia Jana Matejki wykonanego w roku 1894. Popiersie to zdobi portal głównego wejścia do gmachu ASP przy placu Matejki w Krakowie.