Dzieło pochodzi z nieistniejącego już kościoła w Mogilanach. Był to kościół drewniany, wybudowany przed 1440 rokiem, który przetrwał do początku XVII wieku (prawdopodobnie spłonął). Jedyne, co po nim pozostało, to prezentowana rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego, odnaleziona na strychu w 1965 roku. Po konserwacji, w 1968 roku została przekazana do Muzeum Regionalnego w Myślenicach jako dar Urzędu Parafialnego w Mogilanach.
Zmartwychwstanie Chrystusa jest kluczowym wydarzeniem dla chrześcijan, zaś święta Wielkanocy – najważniejszymi obchodami liturgicznego roku. Co ciekawe, wizerunek Chrystusa wychodzącego z grobu pojawił się w sztuce europejskiej dopiero u schyłku XII wieku. Wcześniej tajemnica Zmartwychwstania ukryta była w innych przedstawieniach, takich jak: Zstąpienie do otchłani, Trzy Marie u grobu, czy też Noli me tangere. Bywało także, że wszystkie te tematy występowały w jednym dziele sztuki (czego przykładem jest chociażby krakowski ołtarz mariacki Wita Stwosza), uzupełniając się wzajemnie i opowiadając całą historię Zmartwychwstania.
Obiekt pochodzi z cerkwi w Jastrzębiku, wsi położonej na południowy-zachód od Krynicy. Jest jednym z dwóch cerkiewnych tabernakulów, jakie posiada sądeckie muzeum. Są to niezwykle rzadkie eksponaty, a ze względu na czas powstania oraz bogatą dekorację malarską, sądeckie tabernakula są wyjątkowo cenne.
Kielich wykonany w rzymskiej pracowni około 1360 roku. Ustawiony na dziesięciolistnej stopie z cokolikiem, zdobionym pasem dekoracji geometrycznej. Stopa nakryta gładkim płaszczem, z aplikowanym medalionem o grawerowanym herbie ujętym wieńcem laurowym w polu oraz, po przeciwnej stronie płaszcza, z emaliowaną tarczą przedstawiającą Grupę Ukrzyżowania.
Puszka została zakupiona do zbiorów w 1998 roku. Prawdopodobnie pochodzi z nieznanej wsi w okolicach Gorlic. Po wojnie była przechowywana u rodziny księdza z tamtejszej wsi, już jako nieużywana. Puszka (łac. ciborium, pyxis) jest naczyniem służącym przechowywaniu komunikantów. Przyjmuje formę kielicha z dopasowaną pokrywą.
Krzyż pochodzi z cerkwi we wsi Bogusza, położonej na południowy wschód od Nowego Sącza. Jest jednym z pięciu łemkowskich krzyży napriestolnych, czyli ołtarzowych, znajdujących się w sądeckim muzeum. Ze względu na swoją dekoracyjną formę eksponowany jest na stałej wystawie sztuki cerkiewnej.
