Pierwszy obiekt egzotyczny trafił do zbiorów MEK już w pierwszym roku działalności. To siodło chińskie z Charbinu, ofiarowane przez dra Juliana Juliusza Szymańskiego, lekarza okulistę z Chicago. A właściwie z Kielc, które w owym czasie znajdują się na terytorium Imperium Rosyjskiego. Do USA Szymański emigruje w obawie przez represjami jako uczestnik rewolucji 1905 roku.
Praca Oil spills została została wykonana w technice ceramicznej, która nieodłącznie kojarzy się z kulturą chińską. Porcelanowe obiekty zostały wypalone w tradycyjnych piecach w Jingdezhen. Sześć elementów z Kolekcji MOCAK-u, które symulują plamy ropy, pochodzi z instalacji składającej się z 25 części. Praca jest komentarzem do współczesnych uwarunkowań ekonomicznych. Jest to symboliczne „zaplamienie” świata przez ropę, która jako surowiec wpływa na politykę międzynarodową.
Wielka waza o półkulistej czaszy, na zewnątrz pokryta emalią komórkową. Według ofiarodawcy waza pochodzi z Pałacu Letniego cesarzy chińskich z dynastii Qing w Pekinie, zniszczonego w 1860 i ponownie w 1900 roku.
Prezentowana solniczka należy do wczesnej ceramiki biało-niebieskiej, czyli dekorowanej błękitem kobaltu. Jest ciekawym przykładem dalekowschodniej porcelany importowanej do Europy, o rzadko występującej formie. Obiekt przebył długą drogę do kolekcji wielickiego muzeum, bowiem powstał w Chinach w okresie Kangxi...
Chińska i japońska porcelana była niegdyś niezwykle cenionym i pożądanym w Europie towarem, który importowano do niej już w średniowieczu. Nazywano ją „białym złotem”, zyskała bowiem wartość porównywalną do tego kruszcu i często go zastępowała. W nowożytności w związku z modą na orientalizm cieszyła się tak dużą popularnością, że czynione były rozmaite starania mające na celu odkrycie sposobu jej produkcji, stanowiącego jedną z najpilniej strzeżonych tajemnic Wschodu.
Jak wiele egzotycznych krain odwiedzimy, podążając jego śladem przez wieki historii? Ile ludzkich historii kryje w sobie ten wydawałoby się zupełnie zbędny i kapryśny przedmiot…
Jeden z dwóch bliźniaczych zegarów szafkowo-podłogowych zdobiony imitacją zielonej laki dalekowschodniej pochodzi z wyposażenia zamku w Podhorcach pierwotnie należącego do Rzewuskich, następnie zakupionego wraz z wyposażeniem przez rodzinę Sanguszków.
