Pistolet ten jest legendą, kształtowaną w okresie wojennym, ale szczególnie powojennym. Stanowił bardzo udaną polską konstrukcję (choć opartą na konstrukcji pistoletu Colt M1911) opracowaną przez inżyniera Piotra Wilniewszczyca oraz Jana Skrzypińskiego. Prace nad pistoletem rozpoczęto już w 1930 roku...
Obiekt ten stanowi odmianę opaski Armii Krajowej. Została ona wykonana dla żołnierzy zgrupowania Armii Krajowej „Żelbet”, wyrosłego z szeregu inicjatyw konspiracyjnych tworzonych po klęsce wrześniowej, wśród których należy wymienić przede wszystkim Tajną Organizację Wojskową Garnizonu...
Znak identyfikacyjny — tak zwany nieśmiertelnik — jest nieodłączną częścią wyposażenia współczesnego żołnierza. Dzięki niemu możliwa jest identyfikacja zwłok. Ten jest przykładem swoistej improwizacji w warunkach bojowych powstania warszawskiego...
Jest to jeden z elementów brytyjskiego zasobnika zrzutowego, który składał się z szeregu takich segmentów. Posiada on prostą konstrukcję cylindra zaopatrzonego w pokrywy. W celu umożliwienia transportowania po wyjęciu z kontenera posiada uchwyty do przenoszenia. W zbiorach muzealnych...
Skrawek biało-czerwonej tkaniny z pieczęcią W.P. z konieczności stanowił dla żołnierzy Armii Krajowej zastępnik wytęsknionego munduru− wyraźnego znaku, że nie jest się cywilem, ale żołnierzem. Ostatecznym celem istnienia Związku Walki Zbrojnej− Armii Krajowej było...
Mundur ten jest darem syna generała — Adama Komorowskiego. Postać osoby, która ten mundur nosiła, jest doskonałą ilustracją losów Polski w I połowie XX wieku. Tadeusz Komorowski „Bór” urodził się w 1895 roku. W okresie I wojny światowej służył w armii austro-węgierskiej, od 1918 roku — w Wojsku Polskim...
Sztandar ten został wykonany w 1943 roku, a inicjatorem jego powstania był sam inspektor rzeszowskiego Inspektoratu AK mjr/ppłk Łukasz Ciepliński „Pług”. Pieczę nad procesem jego powstawania sprawował natomiast oficer do specjalnych poruczeń dr Gabriel Brzęk „Dewajtis”...
Kożuch stanowił osobiste umundurowanie partyzanta w końcowym okresie działalności – zimie 1944/1945. Według legendy miał chronić przed chłodem majora Wyrwę pozostającego w więzieniu UB. Józef Wyrwa „Furgalski”, „Stary” (ur. 1898) − był z zawodu nauczycielem. Podczas wojny udzielał się w konspiracji. Już na samym jej początku był żołnierzem, a zarazem bliskim współpracownikiem majora Henryka Dobrzańskiego „Hubala”, później inspektorem obwodu „Limba” w Końskich.
Orzeł był produkowany dla żołnierzy PSZ w 1942 roku lub później. Nawiązuje kształtem do przedwojennych orłów wojskowych, zwłaszcza tzw. furażerkowego z lat 30. XX wieku. Nosi koronę zamkniętą, tak jak orzeł państwowy z 1919 roku. Tak jak przedwojenne...
