Instalację tworzy wolnostojące, zamknięte pomieszczenie o wymiarach 3 na 5 na 4,5 metra z wejściem umieszczonym po lewej stronie na jednej ze ścian. Wszystkie płaszczyzny: ściany, podłoga, sufit są białe i pokryte czarnymi literami, które ostro odcinają się od doświetlonego jarzeniówkami tła. Litery umieszczono w rzędach poziomych i pionowych w taki sposób, że tworzą one na wszystkich powierzchniach regularną siatkę. Znaczna ich część́ została obrócona pod kątem prostym względem osi pionowej lub poziomej. Sam dobór liter może na początku wydawać się przypadkowy, jednak wybrano jedynie te znaki alfabetu łacińskiego, które wchodzą w skład słowa „między”.

Stalagmit solny przypominający kształtem choinkę jest rezultatem swobodnego narastania kryształów halitu w stabilnych warunkach temperatury, przepływu powietrza i wilgotności. Specyficzny kształt, jakby nie w pełni wykształconych kryształów ułożonych w tarasowe i schodkowe konstrukcje, zyskuje na...

Rzeźba jest wizualizacją stanu ducha. Bardzo trudno jest przekazać depresję, bo brakuje słów, a dostępne sposoby mówienia o niej są zbanalizowane do granic nudy. Obraz okazuje się nośnikiem znacznie bardziej pojemnym i wrażliwym, niż słowo czy poezja. Leżąca postać zalana jest „czarną wydzieliną duszy”.

Prezentowane okazy to skamieniałości z zachowanymi pojedynczo trzema zębami rybojaszczura datowanymi na okres górnej jury, a więc od —163 mln do —145 mln lat temu.

Prezentowany obiekt to pień rośliny kopalnej — sagowca. Benetyty (Cycadeoidopsida) to wymarła grupa roślin nagozalążkowych, które występowały na całej kuli ziemskiej w erze mezozoicznej. W Polsce znanych jest tylko kilka okazów skrzemionkowanych pędów tych roślin, które należą do rodziny Cacadeoidaceae.

Obiekt  odnosi się do motywu gniazda i jaja – symbolu narodzin, nowego życia, początku, poczucia bezpieczeństwa. Jest to dowcipna próba połączenia zasiedzenia i wysiadywania.

Łyżka do nakładania ryżu i gęstych potraw
Płaska łyżka wykonana z jednego kawałka drewna, o czarce przypominającej wiosło, zakończonej trójkątnie, i trzonku również zakończonym trójkątnie, zdobionym charakterystycznym rytym ornamentem geometrycznym w postaci jakby plecionego sznura i zawiasów oraz różnych nacięć.

Instalacja składa się z piętnastu jednakowych, metalowych misek z zaschniętą wewnątrz farbą, każdą w innym kolorze. Na ścianie powieszone zostały obrazy z tkanin wymoczonych uprzednio w farbie z miseczek, oprawione w ramy i przykryte szkłem. Każdej parze „brudząco-czyszczącej” przypisane jest miejsce ludobójstwa. Umywanie rąk jest symbolicznym aktem odsunięcia się od tych zdarzeń i tym samym od odpowiedzialności.

Rzeźba 7+1 składa się z ośmiu walców solnych osadzonych w betonowych osłonach. Ostatni z walców obraca się w dyskretny sposób. Walce zostały wykonane z soli pochodzącej z kopalni w Kłodawie, charakteryzującej się brązowo-brunatnymi zanieczyszczeniami, które powodują, że każdy z walców jest trochę inny.

Eksponat pochodzi z niezachowanego zamku kasztelańskiego w Bieczu. Dla mieszkańców i miłośników historii Biecza eksponat ten stanowi romantyczny przyczynek do dziejów miasta i mówi o jego wielkości i znaczeniu w zamierzchłych czasach.