Prezentowany porcelanowy flakon o fantazyjnej formie jest bogato zdobiony malowanymi motywami kwiatowymi i złoceniami w stylu rokokowym. Korpus naczynia spoczywa na obszernej stopie uformowanej ze spływających wolut połączonych liśćmi akantu. Brzusiec flakonu ozdobiono finezyjną kompozycją kwiatową.
Oba flakony perfumowe wykonano z kości bydlęcej (słoniowej?) i ozdobiono bardzo precyzyjnie rzeźbionymi scenami. Ciemniejszy flakon w kształcie buteleczki o spłaszczonych bokach po obydwu stronach przedstawia postać z wachlarzem w chińskim ogrodzie. W tle widoczna jest pagoda, ogrodowy płotek, drzewo oraz krzew z kwiatami na pierwszym planie. Na jednym przedstawieniu postać z wachlarzem pochyla się nad kwiatami, a na drugim spoczywa pod drzewem, podziwiając ogrodową roślinność.
Flakon perfumowy ma formę sześciennej karafki z grubą szyjką i korkiem szlifowanym fasetowo w kształt ośmiokąta. Koszyczek na flakon wykonano z brązu złoconego.
Na skrzyni imitującej łoże umieszczone są postacie kobiety i mężczyzny w scenie erotycznej. Obie postacie są nagie, mają włosy długie do ramion oraz wyraźnie zaznaczone oczy, nos i rozchylone usta. Ucho w kształcie strzemienia łączy plecy mężczyzny z boczną płaszczyzną łoża, które jest pokryte...
Trzecia ze stel nagrobnych znalezionych w Ginari Tafach i znajdujących się w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Krakowie. Została napisana w języku greckim. Zawiera jednak liczne błędy gramatyczne, które powstały w dużej mierze pod wpływem języka staronubijskiego. Epitafium kończy słowo „Amen” i znak krzyża.
Stela pochodzi z chrześcijańskiego cmentarzyska w Dolnej Nubii (na terenie dzisiejszego Egiptu) w Ginari Tafah. To jedna z trzech steli z tego rejonu prezentowanych na naszym portalu i jedna z siedmiu, jakie w ogóle znajdują się w Polsce.
Gliniane naczynie ma pękaty brzusiec, zwężany u dołu i umieszczony na cienkiej podstawie. Szyja naczynia jest szeroka i zakończona kryzą z ubytkiem. Brzusiec ozdobiono ornamentem meandrem oraz postacią skrzydlatą (?) z podłużnymi przedmiotami w dłoniach, pochyloną nad kapitelem jońskiej kolumny. Zdobienia wykonano w greckim stylu malarstwa czerwonofigurowego. Widoczne są w ich warstwie ubytki.
Megilla jest to pergaminowy zwój z rękopisem hebrajskiego tekstu Księgi Estery, który przechowywany jest w ozdobnym futerale. Służył do jej indywidualnego czytania w domu i w synagodze w czasie wczesnowiosennego święta Purim.
